Activiteiten.

 

Oktober-November 2015.

 

FOTOREIS  naar KRUGERPARK in AFRIKA

Van 28 oktober tot en met 11 november hebben wij met nog acht medefotografen een prachtige fotoreis gemaakt naar het Krugerpark in Zuid-Afrika. Deze reis was georganiseerd door Hans Stel en zijn vriendin Marieke.

Na een lange vliegreis, via Londen, Johannesburg en Nelspruit, stonden, op het laatste vliegveld, vijf grote auto`s voor ons klaar. Met die auto`s  moesten wij nog een paar uurtjes rijden naar de ingang van het Krugerpark. En met die auto`s hebben wij 14 volle dagen in het park rondgereden.

Het Krugerpark is met de grootte van 19.485 km2 een van de grootste wildparken ter wereld. Je mag er met de auto (op de wegen) rondrijden maar het is verboden om je buiten de auto te begeven. Je kunt er alleen uit op de aangegeven, vaak bewaakte plaatsen.

Als je door het Krugerpark rijdt, snap je heel goed waarom je er niet uit mag! We hebben zoveel groot wild gezien. Geweldig!

 

Kuddes olifanten, nijlpaarden, giraffen, neushoorns, buffels, gnoes, zebra`s, zwijnen maar ook leeuwen, luipaarden, cheeta`s, hyena`s, wilde honden en verschillende soorten herten.

 

En dan zijn er nog heel veel verschillende slangen, schildpadden, roofvogels, watervogels, zangvogels en loopvogels maar ook heel veel apen. Het is gewoon overweldigend! Wat een natuurschoon.

De begroeiing is heel bijzonder. Grote Baobabbomen en prachtig geel bloeiende Mimosa`s waar de giraffen zich te goed aan deden. Maar ook vele andere bomen en struiken.

  

De nachten zijn in het Krugerpark echt donker. Geen lichten in de verte en daarom zie je een enorme hoeveelheid sterren aan de hemel staan. Dit is ook zo mooi.

Het was er voorjaar maar erg warm (38 tot 43 graden) en droog. Bijna alle rivierbeddingen waren opdroogt en daardoor concentreerden alle dieren zich vaak bij plaatsen rond de waterpartijen.

We hebben gelogeerd in prachtige beveiligde lodges waar alle voorzieningen waren. Berg en Dal, Skukuza, Satara, Olifants en Lower Sabie. De lodge Olifants, was werkelijk geweldig mooi. Een prachtig uitzicht op een lagergelegen vlakte waar de rivier stroomde. We konden de olifanten, nijlpaarden en nog veel meer dieren zo zien lopen of zwemmen. Om half vijf `s morgens gingen de poorten, van alle lodges, open en om half zeven `s avonds moest iedereen weer binnen de poort zijn.

Dat betekende elke ochtend om vier uur op, om bij het mooie licht van het ochtendgloren te fotograferen maar ook hebben we genoten van het prachtige gouden licht van de late middag en de zonsondergangen!

Met elkaar hebben we allemaal prachtige momenten meegemaakt. Het is geweldig om te zien hoe de interactie is tussen de dieren. Hoe leeuwen zich tussen een kudde buffels of impala`s kunnen  bevinden en er niets aan de hand is totdat er een paar magen hongerig beginnen te rommelen…. En je kunt zien dat de troep leeuwen zich klaar maakt om te gaan jagen.

  

Het is prachtig om een kudde olifanten met kleintjes te observeren en je kunt zien, hoe teder zo`n olifantenmoeder kan zijn. Hoe kleine olifantjes in het water met elkaar spelen en badderen.

Maar ook hebben we met z`n allen genoten van ondeugende apen die werkelijk alles ondernamen om aan voedsel van ons en andere mensen te komen. Voor je het wist hadden ze je broodje al uit je handen gejat! Schattig om al die baby-aapjes onder de buiken van hun moeders te zien hangen. En hoe apen met elkaar spelen is heel herkenbaar.

We ontdekten een dode giraf door de hoeveelheid gieren die daarboven zweefden. Toen we daar aankwamen zagen we hoe twee hyena`s zich te goed deden aan het vlees en grote moeite moesten doen om de gieren op afstand te houden. En er kwamen er steeds tientallen meer bij. Zo gaaf om daar uren naar te kunnen kijken…

Er zijn grote vlaktes waar we struisvogels en de grote kori-trap maar ook de Zuidelijke-hoornraven tegen kwamen. Maar ook grote groepjes met piepkleine vogeltjes. Prachtig gekleurde vogels in het groen en grote roofvogels jagend boven ons.

Op afstand zagen wij drie leeuwen die zich te goed deden aan een buffel. Met hyena`s wat verderop om hun beurt weer af te wachten.

We hebben gespeurd naar hyena`s, leeuwen en luipaarden. Door hun schutkleuren zijn ze moeilijk te vinden maar soms kom je ze op de gekste plekken tegen. Steken ze de weg over en gaan precies naast de weg liggen luieren. Of soms net achter de bosjes en dan hadden we pech. Maar wij hebben geduld en geduld wordt vaak beloond!

  

Maar ook vonden we op de laatste avond een luipaard luierend in een boom en helemaal vrij. Dat was een topmoment!

Er is veel te veel om op te noemen! Het was een geweldige reis waar wij allemaal met heel veel plezier op terug kijken.

Ik zou er graag nog een keer heen gaan want we hebben maar een klein stukje van het Krugerpark gezien en IK ben er nog lang niet uitgekeken. Geweldig!

Diane
 		  
 

Augustus 2015.

Natuurbeleving NAM terrein  2015

Van Natuurfotografen  Jan Butter  - Henny de Groot  – Jens Stahl

Afgelopen voorjaar hebben we de hele cyclus van het broeden van een havikenpaar gevolgd op het voormalige NAM terrein nabij Middelie in de Zeevang.

    

Deze locatie was in het verleden omzoomd met een grote boomsingel, totdat de bestemming van het terrein gewijzigd werd in baggerdepot  om daarna ingericht te worden als een locatie met natuurwaarden.  De boomsingel is voor 90% gekapt op een stukje na van ongeveer 1 ha nabij de ingang van het terrein.  Dit stukje is gespaard door de aanwezigheid van een kleine kolonie broedende reigers.  Het was verbazingwekkend dat er buiten de reigers en de haviken zoveel andere vogels aanwezig waren en broeden.  Het lijkt wel of alle broedvogels van de voormalige grote boomsingel zich gevestigd hebben in het kleine stukje bos.

Soorten die wij daar hebben waargenomen zijn :   putter – vink – winterkoning – nachtegaal – groenling – fitis – tjiftjaf – grauwe vliegenvanger – zanglijster – merel – pimpelmees – koolmees – roodborst – gaai – grote bonte specht – tuinfluiter – grasmus – kneu – heggemus – zwartkop – staartmees – nijlgans – bergeend.   

                                                                                          

 Gezien het grote aantal vogels en de droge periode in het voorjaar hebben wij een ondiepe waterbak geplaatst van 1 m2 op een open plek in het bosje, zodat de vogels konden badderen en drinken.   Hiervan werd veelvuldig gebruik van gemaakt door zowel de oude als de jonge vogels, soms waren er wel 15 stuks tegelijk aan het badderen. Zo blijkt dus dat in een weidevogelgebied als de Zeevang een kleine bosschage wel degelijk een hele grote natuurwaarde heeft voor allerlei andere vogelsoorten die toch ook in onze polder thuis horen. Het is ons ter oren gekomen dat men van plan is om de open plek in het bos vol te gooien met een grote hoop steenkorrel.  Dit zou toch eeuwig zonde zijn, we hopen van harte dat  hiervoor een andere oplossing gevonden wordt zodat deze kleine oase gespaard blijft.

                                     

De haviken hebben hier met succes dit jaar twee jongen grootgebracht.

 

 

H.J. de Groot.   

Voor info  06-30461010

 

PS. Kijkt U ook eens op onze website:

www.natuurfoto-zeevang.nl

 

https://www.facebook.com/jens.stahl.370 

 

www.janbutter.nl
 		  
 

 Juni 2015

Verplaatsen van valkenkast   

 

Ik werd gebeld door een agrariër uit de Zeevang met de vraag.
Of we een torenvalkenkast met jongen konden verplaatsen, daar er op die plek geheid moest worden voor een nieuwe stal.

 

Samen met de Fam. Jaap de Boer en collega Jan Butter hebben we volgende dag de kast verplaatst zo’n 50 meter verder het land in.

 

De valken hadden 5 jongen die we voor de zekerheid maar uit de kast gehaald hebben om ze na de actie weer snel terug te plaatsen.De jonge vogels zaten al aardig in de veren maar waren nog lang niet vliegvlug.
                                                         

Gelukkig accepteerde het ouderpaar al snel de verhuizing en gingen door met het voeren van hun kroost.  Met dank aan Jaap de Boer en zonen, anders was dit legsel zeker verloren gegaan.
Henny.
 		  
  Mei 2015

Noorwegen  

 

Na overleg met René Khale die een foto reis geboekt had naar Noorwegen besloten wij Jan Butter, Jens en ondergetekende hieraan deel te nemen om de laplanduil , ruigpootuil en sperweruil te fotograferen. 

Vlak voor ons vertrek kregen wij een bericht van onze gastheer Floris Smeets met de volgende mededeling.  Helaas moet ik erg slecht nieuws breng betreft de uilen.  In heel zuidelijk Noorwegen is de muizenpopulatie ingestort. We hebben een warme periode gehad, waardoor de sneeuw gedeeltelijk smolt en daarna weer een koude golf zo dat de overgebleven sneeuw in een dikke ijslaag veranderde. De muizen konden geen kant meer op en zijn massaal gestorven.  Na de sterfte van de muizen zijn de uilen vertrokken naar andere gebieden. Uiteraard ga ik aan een vervangend programma denken. 

 

Na top overleg hebben we gezamenlijk besloten deel te nemen aan het alternatieve programma van Floris dat in grote lijnen bestond uit het fotograferen van de auerhoenders, korhoenders en de visarend.  Het was een geslaagde grandioze week met vele hoogte punten en de meest mooie platen kunnen maken. 

 

Moet wel bekennen dat het een spartaanse  mannen week was met weinig slaap en overnachtingen in de vrij natuur onder een lage temperatuur.  Ook het sjouwen met bepakking was vaak afzien maar wel genieten. 

 

Floris wij danken je voor deze geweldige week  en hebben genoten van je inzet als gids en je gezelligheid.  Weet wel we komen terug voor de uilen.

 

 Henny.
 		  
 

Juli 2014

De Steenuilen van Wijdeness.

Al jaren broeden er Steenuilen in een nestkast bij mijn ouders.
Telkens in een boom achter in het weiland.
Maar ook in de schuur was er een stel aan het broeden.
Dus in het voorjaar heeft de Steenuilenwerkgroep een nestkast in de
schuur geplaatst.


En nu hebben de Steenuilen de nestkast in gebruik genomen.
Ze hebben 5 eieren.     

Ik wilde al heel lang de Steenuilen gaan observeren en foto's maken.
Hierover heb ik met Henny gesproken en hij heeft toen besloten om een
mobiele hut te plaatsen.
Nu heb ik de mogelijkheid om ze van dichtbij te observeren en mooie
foto's te maken.
Steenuilen zijn erg schuw en normaal alleen goed met de verrekijker te
bewonderen.
Dus nu kan ik op elk moment van de dag naar de Steenuilen gaan om te
genieten.
Het zijn echt prachtige vogels om te zien.



Het mannetje was heel druk met het brengen van prooi voor de jongen, terwijl
het vrouwtje op het nest zat.
Een keer heb ik ze beiden op het raamkozijn gezien toen het mannetje een prooi
kwam brengen voor hun jongen.
Vaak zitten ze in het raamkozijn, een mooi uitzichtpunt voor ze.
 
Enige weken geleden is de Steenuilenwerkgroep geweest om de jongen uilen te
ringen.

  


Het is dit jaar een heel goed muizenjaar dus 4 jonge steenuiltjes geringd maar ook  in de andere schuur 5 jonge kerkuilen, geweldig toch en dat allemaal op een erf.
 Heel leuk en leerzaam omdat te mogen meemaken en de jonge uilen van zo dichtbij te bewonderen.

 



Geerie

 

 

 
 		  
  Mei 2014

Vogelobservatiehut van Han Bouwmeester 

 25 mei waren we vroeg uit de veren.  Zes uur vertrokken wij naar Lemelen om een observatiehut van Han Bouwmeester te bezoeken. Een prachtig gelegen hut, midden in het bos, dicht bij de Lemelerberg. Drie personen kunnen daar ruim naast elkaar zitten om te fotograferen. De hut is ingegraven dus je zit op ooghoogte naar alle dieren te kijken. Dat geeft een bijzonder effect. 



 Het was een warme dag met veel zon waardoor er veel vogels kwamen drinken en badderen. Dus heel veel natte vogels bekeken, wat wel heel grappig was. Ze zijn niet om aan te zien!….. Het poetsen is ook prachtig om te bekijken. 

    

We konden mooie foto`s met spiegelingen in het water  maken. En niet alleen van vogels maar ook van een paar rosse woelmuizen die heel snel waren. Vliegensvlug, zomaar ergens vandaan, rennen zij naar een zaadje, pakken het en zijn weer weg!Dit gaf bij sommigen wel wat frustratie!  Want tja,….dan moet de fotograaf dus ook snel zijn. Maar het is gelukt. 

 Een grote verscheidenheid aan vogels is langs gekomen. Zo waren de grote bonte specht, fitis, vinken, groenlingen, appelvinken en zwartkopjes vaste bezoekers. Maar ook bracht de kuifmees een bezoekje en dat was heel leuk. De grote bonte spechten hadden eigenlijk wel een poetsbeurt nodig maar die waren veel te druk met het voeren van de jongen. Dat heb je met jonge ouders!! Zij vlogen af en aan. Hun veren vies van het in- en uit het hol kruipen.  

   

Het was jammer dat de kruisbekken zich niet lieten zien.Maar we gaan gewoon weer op herhaling want het is geweldig om vogels te bekijken en te fotograferen die zich helemaal in hun element voelen en niet zo doorhebben dat zij bespied worden. 

 Na 13 uur!! En het vliegt om, moesten we de hut helaas verlaten. Met stijve spieren van het zitten maar met veel plezier en veel kaartjes met mooie foto, stapten wij de auto weer in om huiswaarts te keren.

 De volgende keer kunnen we wel iets minder eetwerk meenemen , mannen! Er kwam geen eind aan!

Haha….    Het was weer een topdagje!  


 Diane 

   

 

 

 
 		  

 

Mei 2014

Fotohut op waterhoogte in vogelrijke Balgzandpolder.

Te huur voor vogelfotografen



Van de webstite van het Landschap N-H:

"Dit is een hut speciaal geplaatst  voor het fotograferen van wad- en watervogels. De hut is verzonken zodat u op ooghoogte en soms erg dichtbij de vogels kunt fotograferen. De eerste foto’s staan hiernaast en ook de reacties van fotografen zijn goed. U kunt de hut één dag met maximaal twee personen gebruiken. Zodra u betaald heeft, krijgt u alle gegevens die u nodig heeft voor een spannende dag fotograferen. Uw bijdrage komt ten goede aan het beheer van onze natuurgebieden. Nog geen Beschermer? Schrijf u hier in en krijg meteen korting.  

Voor boeking zie de website;  http://www.landschapnoordholland.nl/fotohutnh  "





Bij deze wil ik het Landschap N-H danken voor de try-out die ik mocht maken in de nieuwe vogelkijkhut van de Balgzandpolder.  

 Deze hut is geprojecteerd op een geweldige plek en goed geïntrigeerd in het landschap. Benadering en verlaten van de hut is mogelijk zonder de aanwezige vogels te verstoren.Voor de fotografie is de ligging goed ook ten opzichte van het licht.Zowel vliegbeelden al laagstandpunt zijn goed te maken door het plaatsen van de luiken op de juiste hoogte.De waterstand was deze dag perfect maar schijnt nog al een te variëren Voor mij een leuke en leerzame dag op een nieuwe locatie.Aardig wat soorten waargenomen en gefotografeerd met als uitschieter de zwarte ruiter.  

 Enige foto’s van uit de hut genomen. 

   



   

Henny.
 		  

 

April 2014

 De Oehoe. 



 Donderdag 17 april zijn wij naar Safaripark Beekse Bergen geweest om de Oehoe, die daar een nest met jongen, had te fotograferen.We waren als eerste aanwezig om een mooi plekje uit te zoeken waar wij de uilen goed konden bekijken.  

 Gewoon op de grond, onder een grote boom, tegen de stam aan had de Oehoe zijn nest. Toen wij kwamen zagen we alleen een hoopje witte wol, zo leek het. Maar al gauw kwamen er vier koppies omhoog die ons aankeken. Wat rekken en strekken, wat gapen maar zij bleven heel dicht tegen elkaar aan zitten. 

   

En van uit het niets was ineens moeder daar ook. Wat een enorme krachtige mooie vogel. En wat paste zij goed op haar kroost. Het was prachtig om te zien hoe zij het nest opruimde. Braakballen er uit haalde en weg bracht. Het was ook zo mooi en vertederend om te zien hoe zij heel zorgzaam haar kinderen voerde. Een stukje vlees, heel geduldig, een jong voorhield die het dan met smaak naar binnen schrokte.  Als het haar soms te lang duurde dan vrat zij het zelf op. 



Na een tijd vertrok moeder weer naar een plek hoog in een boom en van daaruit hield zij haar kinderen goed in de gaten. Soms werd zij lasting gevallen door een kraai maar daar trok zij zich weinig van aan. Voor ons heel mooi om te zien.  

 Zo af en toe vloog zij weer terug naar haar kroost. Controleerde of alles oke was en voerde nog wat prooi. Waarna zij weer rustig een hoge plek op zocht met zicht op haar kinderen. 

 Onze camera`s klikten wat af. Schitterend om dat allemaal een lange tijd te mogen observeren. We hebben het park rond gereden en de Cheetah ook op de plaat gezet. Die lag zo heerlijk in het zonnetje. Leuk om daar alle dieren te zien maar onze voorkeur ging natuurlijk naar de Oehoe waar we uit eindelijk weer terecht kwamen. 



De dag vloog weer om en voor wij het wisten moesten wij het park al weer verlaten. Jens en Henny het was weer een top dagje en ik hebmet volle teugen weer genoten van jullie, de beesten, de lekkere koeken, koffie en de pasteitjes van Francis!  En wat hebben we een  mooie foto`s gemaakt. Het is weer voor herhaling vatbaar! 

Diane.

            
 
 		  
 

Middag in de fotohut.

 

Zondag een aantal uren in de fotohut van Henny mogen bivakkeren om de
vogels te bewonderen en vooral ook om te fotograferen.
Al heel snel kwam er een groepje Staartmezen vlak voor de hut op de tak
zitten. Wat zijn ze snel. Voor je het weet zijn ze weer weg.

      


Gelukkig kwamen ze meerdere keren langs en heb ik een aantal mooie
foto's kunnen maken. De Koolmezen lieten zich  vaak zien en ook de
Pimpelmees kwam regelmatig kijken.
1 keer ging hij mooi op het takje voor de hut zitten. Gelukkig kwam het
zonnetje er net even bij, dan krijg je toch mooiere foto's.
Het was af en toe bewolkt, maar gelukkig ook veel zon.


De Grote Bonte Specht heeft zich ook laten bewonderen maar de Roodborst bleef
helaas op de achtergrond.
Hij liet wel regelmatig van zich horen, maar had geen zin om naar voren
te komen. Je kunt niet alles hebben natuurlijk.
De Merel, Gaai, Vinken en Kauwen hebben zich ook gepresenteerd
Al met al een zeer geslaagde middag en heb erg genoten van alle vogels
bij deze hut.

 

Geerie

 

 
 		  
 

Het bijvoeren met pindakaas.




 In de winter worden vogels vaak bijgevoerd door mensen. Regelmatig is dat ook met een pot echte pindakaas of speciale vogelpindakaas in een houder. Prachtig om te zien hoe allerlei vogels zich daaraan te goed doen. Ook spechten maken dankbaar gebruik van dit voeren. 

 Er is echter wel een gevaar voor deze bijzondere vogels als je te lang doorgaat in het voorjaar met voeren. Als spechten jongen hebben, halen zij volle snavels met pindakaas op en plakken dat eerst naast het nest. Zij voeren dan gedoseerd hun jongen, hangend voor het gat. Dat duurt een paar minuten lang. Hierdoor krijgen roofvogels en katten langer de tijd om hun aanval te plannen. Met alle vervelende gevolgen van dien. Als een specht zijn jongen voert met insecten dan is dat met een paar seconden bekeken. Dat is veel beter en wordt het voor de predatoren veel moeilijker.

 

 In het voorjaar van 2013 hebben wij zelf kunnen constateren dat de ouderspechten gegrepen werden door een havik tijdens het voeren van hun jongen. Dit gebeurde bij een tweetal nesten. Heel jammer! 


 Dus..... vanaf het voorjaar de pot leeg laten eten en niet meer vervangen. Aan het eind van de herfst en begin winter de vogels weer trakteren op zo`n heerlijke volle pot. Dan is het weer genieten voor vogel en mens!

 Diane              














 		  
  Sneeuwuilen. 


In de Zeevang en in de Goorn waren een groot aantal vogelspotters en fotografen neergestreken. Dit alles vanwege een sneeuwuil die hier ook was neergestreken en zich liet bewonderen.
 Op verschillende plekken in Noord-Holland worden sneeuwuilen waargenomen.
 Volgens de berichtgeving komt dat omdat er in het noorden van Europa waar de vogel normaliter thuis hoort, voedselschaarste is.

 Maar er doet een ander verhaal de rond, dat 9 sneeuwuilen zijn meegelift op een containerschip uit Noord-Amerika.

      




 Nederland is in de ban van sneeuwuilen. De zeldzame en enorm grote witte uil die normaal gesproken boven de poolcirkel leeft, duikt opeens op diverse plaatsen in Nederland op. Minstens vijf verschillende sneeuwuilen zijn gezien. Van de Waddeneilanden tot midden in Amsterdam en zelfs Limburg. Waar komen deze uilen vandaan? Vogelliefhebber Frans van der Esch heeft wellicht een spectaculaire verklaring.

Op Vlieland, Terschelling, Texel en zelfs in hartje Amsterdam tot in Limburg worden sneeuwuilen gezien Het lijkt er nu op dat deze uilen vanuit Canada in Nederland terecht zijn gekomen. In de Verenigde Staten is namelijk een grote ‘invasie’ van sneeuwuilen aan de gang. Nog nooit zijn er in de afgelopen vijftig jaar zoveel sneeuwuilen in de VS gezien. En ze zitten ongewoon zuidelijk tot zelfs Bermuda, Carolina en Missouri. Dit soort invasies vinden plaats wanneer het uilenvoedsel - voornamelijk knaagdieren - niet voldoende beschikbaar is. Daarbij was het dit jaar een heel goed broedseizoen voor de sneeuwuilen en is het extreem slecht weer in Canada en noordelijke deel van de VS. Gevolg: de uilen trokken massaal richting zuiden. Maar hoe komen de sneeuwuilen dan in Nederland terecht?

  .“Op 7 december voer ik als passagier met een containerschip van New York naar Europa. Twee dagen later kwamen we langs Canada, op ongeveer 50 mijl van Newfoundland  en toen kregen we opeens bezoek van 9 grote witte vogels. Ik wist meteen dat het sneeuwuilen waren. Ik heb er vroeger wel eens een op Vlieland gezien. Mijn toenmalige biologieleraar wilde dat niet geloven, dus ik heb me er destijds heel erg in verdiept. Ik wist dan ook meteen dat het 2 mannetjes en 7 vrouwtjes waren. Echt schitterend! Ze waren door de hevige storm die aan de gang was wel uitgeput en kropen op de containers dicht bij elkaar. Eenmaal op volle zee konden ze geen kant meer op en bleven ze aan boord.”

 “Nee, in het begin zeker niet. Op 11 december kwamen we in de buurt van de Azoren en merkte ik dat ze ongeduldig werden en honger kregen. Maar de Azoren waren toch nog 150 mijl verderop. Ze vlogen rakelings over de golven, net alsof ze iets wilden vangen. Dat was wel spectaculair hoor, want de golven waren wel 10 meter hoog. Een schip voor ons verloor zelfs enkele containers zo ruig was de zee. Maar voor de sneeuwuilen leek het me een kansloze situatie. Uiteindelijk zijn er op 12 december voor de kust van Spanje nog vijf sneeuwuilen aan boord en 14 december 50 mijl uit de kust van Frankrijk zijn het er weer wat minder. Ik weet niet of de vogels die weg zijn gevlogen de kust hebben bereikt of hebben gekozen voor een ander voorbijvarend schip.”

 Dat was op 15 december bij Zeeland. Ik denk dat het er nog twee waren. Die zullen de Nederlandse kust zeker gehaald hebben. Geweldig om nu te horen dat er wel vijf  sneeuwuilen in Nederland gezien zijn. Daar zitten er hopelijk een paar van onze boot tussen, of wellicht wel allemaal. Schitterend ook dat er ook een sneeuwuil op Vlieland is gezien. Een sneeuwuil op mijn favoriete eiland .

Interview met RTV Noord-Holland.










 		  
  Vogelen  op de Shetlands

 

 Op donderdagochtend 20 juni gingen we onderleiding van Hans Stel op weg naar Schiphol om met het vliegtuig naar Aberdeen te vliegen. Van daar vlogen wij in een klein toestel naar de luchthaven van Lerwick op de Shetlands. Allemaal om mooie foto`s te maken van vogels, dieren en landschappen! Maar ook om lekker te genieten van dit Atlantische landschap waar reukgras, orchideeën en mossen nog zo gewoon zijn.

                          

Op het vliegveld van Lerwick stond een prachtig negenpersoons Ford busje klaar om ons verder te brengen. Wat heerlijk dat Marcel wilde rijden! Het was een topchauffeur! Allereerst brachten wij een bezoek aan Sumburgh Head om daar zeevogels te fotograferen. Prachtig weer was het en er waren genoeg mogelijkheden om van  Papegaaiduikers en Grote en Kleine Jagers en Stormvogels foto`s te maken.  Daarna naar de ferry die ons eerst naar het eiland Yell zou brengen en daar vervolgden wij onze rit naar de volgende ferry die ons naar het eiland Unst bracht! Daar stond, in het noorden ons hotel Saxaford Hostel.

  

De Shetlands zijn prachtige eilanden! Wat een schone lucht, ruimte en rust en heel veel bloeiende planten. De lente leek daar net te zijn begonnen! Prachtige rotsstranden, weidse zandstranden, heuvels met ruwe kliffen, veel stromende beekjes die naar zee leiden. Een paar heel kleine dorpjes met, tegen de heuvels aan, veel ruïnes van vroegere bewoners. Oude begraafplaatsen waar de grafstenen begroeid zijn met allerlei mossen. Geweldig mooi!     

De volgende dag bezochten wij Hermaness, een Nationaal Natuurreservaat! Om daar te komen moesten wij een lang pad omhoog op vlonders lopen! En met alle camera`s, lenzen, statieven, kleding voor alle seizoenen en het lunchpakket was dat voor iedereen een beste klim! Maar het was er geweldig!  Door drassig veen, stukken heide en mooie weilandjes was het al genieten voor ons. Ook omdat wij onderweg al veel Grote jagers, Bonte strandlopers en Goudplevieren in zomerkleed tegen kwamen.

  


Boven op de klif had je een prachtig uitzicht en kwamen er regelmatig papegaaiduikers met zandspierinkjes of nestmateriaal in hun bek voorbij. Of Jan van genten, Alken, Zeekoeten, Stormvogels en Grote mantelmeeuwen en nog veel meer. Er zijn door iedereen vast geweldig mooie foto`s van gemaakt. Wat voel je jezelf klein en nietig als je daar zo staat.   

De dag daarop naar Keen of Hamar geweest. Ook een beschermd gebied. Daar groeien allerlei bijzondere planten. Orchideeën die bijna nergens anders voorkomen kun je daar vinden.  Veel stenen en steentjes maken dat het lijkt alsof je je in een maanlandschap bevindt. Daartussen staan heel kleine plantjes die met macrolenzen weer vereeuwigd werden! Iedereen liep eerst te zoeken en dan lagen we plots weer op ons buik om te fotograferen!.

  

Ook hebben we een dag het eiland Fetlar bezocht! Met de auto naar een kleine haven en met de ferry de oversteek gemaakt.  Daar zochten wij naar Visotters, Roodkeelduikers en Rosse franjepoten. We vonden wel een prachtige kijkhut waar we bijna allemaal in konden maar helaas zagen we weinig bijzondere vogels. Op een meertje in de buurt van de hut vonden we Roodkeelduikers maar voor het mooie zwommen zij te ver weg om te fotograferen!.

 

 Op het hoogste en noordelijkste puntje van Unst staat een RAFbasis die in de tweede wereldoorlog heel belangrijk was. Die plek hebben we ook bezocht en van het geweldige uitzicht genoten. Toen we weer naar beneden liepen vonden wij in een meertje twee Roodkeelduikers met twee jongen die wel goed te fotograferen waren. Verder werd er veel turf gestoken en alle turfjes stonden te drogen. Dat dit al heel lang gebeurd kun je goed aan het landschap zien! Heel bijzonder.

  

Wat hebben we heerlijk met  Marcel achter het stuur rondgereden op Unst. Meerdere keren naar het Natuurreservaat Hermaness geweest. Vele baaienbezocht en wandelingen gemaakt en samen veel plezier gehad.  Het is ontzettend leuk als je met gelijk gestemde mensen op pad bent! Maar zo`n week vliegt om en voor je het weet sta je weer met je koffer op het vliegveld om naar huis terug te gaan! Maar wel met heel veel foto`s en herinneringen waar we nog heel lang van kunnen nagenieten!

 Diane              










 		  
 
Natuuravond in de Zeevang ‘schot in de roos’

 Ab van Dorp, Henny de Groot en Rob van Gerve.



Bomvol zat de Oude School op 5 april tijdens de bijeenkomst over “de verborgen wonderen van de natuur in de Zeevang”. Mensen uit Warder, de andere dorpen in de Zeevang, Edam en Volendam waren met zo velen aanwezig dat sommigen niet meer in de zaal pasten en vanuit de deur naar het café de avond volgden. 



Het begon met een virtuele rondleiding door Ab van Dorp. Aan de hand van prachtige foto’s van Henny de Groot nam Ab het publiek mee door de Zeevang. Eerst werden de vogels in de bebouwing bekeken en besproken. Hoe prachtig een spreeuw eruit kan zien als je hem goed bekijkt, met die felle paarsblauwe veren op zijn lijf. Natuurlijk kwam ook de beroemdste vogel van Warder in beeld. De ransuil die in het midden van het dorp woont met zijn gezinnetje. Menig Wardernaar heeft de vogel ’s avond weleens volstrekt geluidloos zien vliegen. 

Daarna ging het de polder in. Te beginnen bij het einde van de winter. Natuurlijk kwamen de smienten aan bod. Die komen in de vroege herfst en vliegen in het voorjaar weer naar Siberië om daar te broeden. Gemiddeld komen er 30.000 tot 40.000 voor in de Zeevang. Soms wel 100.000. En dat in een gebied waar 7.000 mensen wonen.Prachtige foto’s van Grutto’s, Kieviten en ga zo maar door. Foto’s uit de lente lieten de eieren en de jonge pulletjes zien. Pulletjes die niet meer zijn dan een pluizig bolletje op boven formaat grote poten. De oh’s en ah’s klonken en vulden de zaal.

De vogeltjes in het riet kwamen ook ruimschoots aan bod. Speciaal genoot het publiek van het Baardmannetje; het mannetje met een heuse zwarte baard en het vrouwtje heet weliswaar wel zo, maar de baard is er niet.Boeiend vertelde Ab over de enorme afstanden die de vogels afleggen om te overwinteren. Grutto’s vliegen bijvoorbeeld in 4 dagen naar Zuid-Europa of Noord-Afrika. Met de auto is dat voor mensen al een hele toer maar voor vogeltjes die nog geen 500 gram wegen ….. 

 In de natuur draait alles om eten. Dat was ook duidelijk toen de rovers in de Zeevang in beeld kwamen. De Buizerd, de Torenvalk, de Boomvalk, de Slechtvalk, de Bruine Kiekendief, de Havik en niet te vergeten de verschillende soorten uilen. Voor mensen soms een beetje luguber om te zien hoe een Torenvalk een jong kievitje verorbert. Ook dat is de natuur.Tot de rovers behoren ook de vossen en die zijn er ook in de Zeevang. Slimme rovers die altijd wel aan eten weten te komen. Ook bij ons in de achtertuin. Ontroerend was de foto van drie jonge vosjes, waarvan eentje de staart van zijn broertje in de bek had. 


Henny de Groot nam ons vervolgens mee naar eilandjes die gemaakt zijn voor het visdiefje in een sloot vlak bij de Wijzend, bij de Seevanckweg. Hermelijntjes zijn verzot op het bloed van vogels en hun eieren. Op “de vaste wal” hebben ze volop de gelegenheid om hun slag te slaan. De vlotjes geven de visdiefjes bescherming tegen deze rovers. Immers dan moeten ze eerst een eindje zwemmen. In het water zijn de hermelijntjes kwetsbaar en dan zijn de visdiefjes prima in staat om ze te verjagen.
Het experiment is zeer geslaagd. Ondertussen broeden er al zo’n 10 paar visdiefjes. Ook scholeksters vinden dit wel een mooi plekje om te broeden. De eerste eilandjes waren klein, een vierkante meter. Regelmatig was het knokken tussen visdiefjes en scholeksters. Dat kon je van dichtbij mee beleven met de foto’s van Henny. Intussen is daarom ook een groot eiland gemaakt. Dit jaar zal laten zien wat voor resultaat dat geeft.

 

 De avond was bedoeld om mensen in de Zeevang te laten ervaren dat er direct voor hun neus misschien meer moois in de natuur te beleven is dan ze ooit hadden verwacht. Dat is prima gelukt want dat bleek wel uit de reacties. Er zijn veel meer soorten vogels dan menigeen beseft. En dan is nog niet de helft van de vogels, die hier voorkomen, aan bod geweest. Als je ze van dichtbij ziet, zoals dat kon met de foto’s van Henny, dan zien ze er prachtig uit. Zelfs de meest gewone vogels. Kortom, een zeer geslaagde avond.

Kijk eens op http://www.natuurfoto-zeevang.nl. Diegene die niet aanwezig waren kunnen daar een indruk krijgen wat ze gemist hebben. De aanwezigen kunnen heerlijk nagenieten.  


 Henny.
 
  
 

 

De verscholen wonderen van de natuur in De Zeevang.

 

Vrijdagavond 5 april is er een bijeenkomst over de bijzonderheden van de natuur in De Zeevang. De aanvang is om 20:00 uur in de Oude School, Warder 128 te Warder.

 

Het voorjaar is net aangebroken. Dat betekent een drukte van belang met de vogels in De Zeevang. De wintergasten zijn nog volop aanwezig, zoals de smienten, wulpen en allerlei soorten ganzen. De vogels die hier hun nesten komen maken zijn ook al voor een groot deel binnen komen vliegen, vooral kieviten, scholeksters en ook al de eerste grutto’s. De tuinen zitten vol met koolmezen, pimpelmezen, roodborstjes, vinken en ga zo maar door. De roofvogels bereiden zich voor op het vangen van de eerste jonge vogeltjes.

Voor de inwoners van de Zeevang zijn al die vogels heel gewoon. Je kunt ze vaak letterlijk vanuit je eigen tuin zien. Voor Nederland, en zeker voor andere delen van Europa, is het echt bijzonder; de rijkdom aan soorten en de grote aantallen waarin vogels hier voorkomen.

 

5 April gaat het over het bijzondere verhaal achter die vogels; de verscholen wonderen in de Zeevang. Wonderen die u elke dag kunt meemaken en zien, als u maar weet hoe te zoeken en waar te kijken. Vogelkenner uit het gebied Ab van Dorp zal u meenemen in die bijzondere verhalen van de natuur in de Zeevang. Met prachtige foto’s van Henny de Groot neemt hij u mee door het gebied en door de seizoenen en toont hij een selectie van de bijna 100 soorten die in de Zeevang voorkomen. Hij vertelt ook over de bijzondere verhalen van die vogels. Waar de trekvogels in de winter en zomer verblijven en welke enorme afstanden ze afleggen. Hoe ze zich gedragen in het nestseizoen. Wist u bijvoorbeeld dat de veldleeuwerik liefst 3 legsels per broedseizoen moet groot brengen om het aantal veldleeuweriken gelijk te laten blijven? En dat de slechtvalk helemaal vanuit Siberië met de smienten mee naar de Zeevang komt. Dat hij zijn prooi -vaak smienten - aanvalt met een snelheid van meer dan 300 km per uur?

Henny de Groot zal een presentatie geven over het succes van eilandjes die in de Zeevang zijn gemaakt voor de visdiefjes

 

 

Henny.
 
  
 

De Wensboom

In de maand december stonden er in verschillende filialen van de Rabobank wensbomen. Je mocht op een kerstbal een wens in de kersboom hangen voor iemand anders. Dat hebben wij dan ook gedaan. Natuurlijk had onze wens met de natuur en dus met vogels te maken. Al jaren bescherm ik heel succesvol samen met Jaap Hoek Spaans en Diane Muts op hun land in de Zeevang weidevogels. Dit doen wij op verschillende manieren. Op het terrein is o.a. een plasdras gebied van 1 hectare aangelegd. Dit terrein is inmiddels een trekpleister voor vogels. Op een eerste proefeilandje broedde vorig jaar voor het eerst een kluut.

 

Ook zijn wij al enige jaren geleden begonnen met het maken en aanleggen van visdiefvlotjes. Daar werd dan ook direct dankbaar gebruik van gemaakt en de visdief is inmiddels een vaste broeder. Veel mensen die tussen Middelie en Oosthuizen reizen, genieten hier vanaf de weg zichtbaar van.

Op 28 december 2012 werden wij uitgenodigd door de Rabobank Purmerend en Omstreken om de aan ons voor de natuur toegekende ondersteuning uit hun Coöperatiefonds in ontvangst te nemen. Wij kregen een cheque met een bedrag van maar liefst € 750! Daar gaan wij veel mee doen! Meer broedgelegenheid scheppen. Meer kansen creëren voor de natuur!

     

Het doel van de gekregen cheque is om in de plasdras meer en nieuwe schelpeneilandjes aan te leggen. Natuurlijk gaat de visdief hier gebruik van maken. Wij hopen dat het aantal kluten zich zal uitbreiden. Wie weet krijgen wij deze prachtige vogel ook structureel en succesvol tot broeden…… .

In ons dichtbevolkte land kunnen kwetsbare broedvogels deze steun in de rug goed gebruiken. Waar elders soms broedgelegenheid verdwijnt of onder druk komt te staan is het noodzakelijk en heel dankbaar werk om op kansrijke en beschikbare plaatsen alles te doen om vogels ten dienste te zijn.

Op naar het komende voorjaar!

 

 

Henny.
 
  
 

 

Henny.
 
  
 

Uit de gebieden van Staatsbosbeheer.

 

Project Visdiefvlotjes

In 2009, het jaar van de Visdief (Sterna hirundo) besloot Henny de Groot, vrijwilliger van Staatsbosbeheer, het Visdief-vlotjes project in de kavel Kastelein in de gemeente Zeevang ten noorden van Purmerend een nieuw en duurzamer leven in te blazen. In dit karakteristieke stukje Noord-Hollands veenweidegebied was in 2005/6 al een poging gedaan de reproductie van de visdieven kansrijker te maken door deze vogels te verleiden op vlotjes te gaan broeden. Echter, in 2008 waren veel van deze vlotjes gezonken en de rest was overgroeid geraakt.

Samen met pachter Jaap Hoek-Spaans experimenteerde Henny met verbeterde vlotjes, schelpenstrandjes en eilandjes. De visdieven hebben van begin af aan graag gebruik gemaakt van de vlotjes. Hoe groter de vlotjes, hoe meer paartjes visdieven er op broeden.. Op de vlotjes konden de visdieven de nesten en de jongen – die blijven op de vlotjes - goed verdedigen tegen de hermelijnen. Ze storten zich vanuit de lucht agressief pikkend op de zwemmende hermelijn  die dan wijselijk het hazenpad kiest. De legsels van de visdieven op nabije oevers van de graspercelen verdwenen in de ei- of in de kuikenfase, in de maag van hermelijnen. Soms waren deze jongen al 2 weken oud. In 2010 zijn Henny en Jaap  overgegaan op de aanleg van minder arbeidsintensieve - meer duurzame - schelpeneilandjes. Kavel Kastelein heeft een groot plasdras perceel en brede volle sloten en grasrijke oevers. De typische weidevogels als  Grutto, Kievit en Tureluur en eenden zoals Slobeend komen ieder jaar hier naar toe om te nestelen, lepelaars komen er foerageren.

Broedresultaat Visdief op vlotjes:

2009   4 vlotjes      4 legsels      8 jongen vliegvlug.

2010   5 vlotjes      6 legsels    11 jongen vliegvlug.

2011   7  vlotjes     9 legsels    17 jongen vliegvlug.

2012   7 vlotjes      8 legsels    15 jongen vliegvlug.

Vanaf 2010 heeft ieder jaar ook een Scholekster gebroed op een van de vlotjes met gemiddeld 2 a 3 uitgevlogen jongen. Op de 2 schelpeneilandjes broeden sinds 2010 ieder jaar met succes 4 paar visdiefjes en dit jaar ook voor het eerst een paartje kluten. Naarmate er meer vlotjes en schelpeneilandjes in geschikte (visrijke) gebieden aangelegd worden -en onderhouden- zal het aantal legsels en vliegvlugge jongen toenemen. Ook al gaat het hier om beperkte aantallen. Deze maatregel is van belang voor de soort. Het merendeel van de Visdief jongen wordt niet vliegvlug in Nederland omdat jaarlijks de reproductie door predatie wordt tenietgedaan of de jongen verhongeren. De visdieven op het perceel Kastelein kunnen hun jongen voeden met kleine witvisjes (vnl. blank- en rietvoorns).

 

     

 

Henny.
 
  
 

Reis naar  Helgoland.

 

Diane

Begin mei ben ik, samen met mijn zus Wen en de mannen mee geweest op foto-excursie naar Helgoland om de Jan van Genten te fotograferen. Wij hadden ons opgegeven voor de reis bij Fototrips & Workshops

Op donderdag 3 mei zijn we samen met Henny en Jens richting Cuxhaven vertrokken vanwaar we dan vrijdagochtend met de boot naar Helgoland voeren. Hans  had een hotel geboekt dichtbij een bos en we hebben daar heerlijk gewandeld. We vonden nog een mooi nestje van een boomklever waar we prachtige foto`s van maakten. ‘s Avonds maakten we kennis met de andere leden van de excursie en hebben we gezellig met elkaar gegeten.

Vrijdagochtend zijn we richting Helgoland gevaren met de snelle boot. Wat een power!!

Een prachtige overtocht.

 Nadat iedereen zich gesetteld had in het pension zijn we naar de kolonie Jan van Genten gelopen die hun nesten aan het bouwen waren. Prachtig om te zien waarmee zij allemaal aan kwamen vliegen. Takken, blaasjeswier, touwen, visdraden en restanten van netten, alles gebruiken zij.

Het is er een drukte van belang want ze zitten echt heel dicht op elkaar en tegen de rotsen aan. Ook het baltsen van de vogels was geweldig om te zien. En wat zijn het een prachtige vogels!

    

Niet alleen Jan van Genten  nestelen op de rotsen maar ook heel veel Zeekoeten en Drieteen meeuwen. Omdat we aan het einde van de periode van de vogeltrek het eiland bezochten kwamen we ook Bonte vliegenvangers en verschillende Tapuiten tegen die daar kwamen rusten en fourageren.

We zijn ook naar het eiland Dune geweest waar grote groepen Grijze zeehonden en gewone zeehonden op het strand liggen. Dune ligt dichtbij Helgoland en met een kwartiertje varen ben je daar zo. Wat een heerlijk eiland om rond te lopen en wat een rust.          

Je kon de zeehonden vrij goed benaderen en dus ook heel mooi fotograferen. Er kwam zelfs een zeer nieuwsgierige zeehond heel dicht bij ons toen we op ons buik lagen om te fotograferen. Geweldig om daar te mogen zijn.

   

De dagen vlogen voorbij. En wat is het leuk om met gelijk gestemde mensen op te trekken. Allemaal gek op vogels en alles wat met natuur te maken heeft!

Van ons had het nog wel een week mogen duren. En wat zijn er een mooie en bijzondere foto`s gemaakt. Jongens het was weer top!

 

 

Diane
 
  
 
Purmerend op zondag.

Uit het blad van April 2012.

 Klik, beleef de natuur met henny. 

De Grutto.

 

Deze keer wil ik u graag iets vertellen over de Grutto.Hoe kan het ook anders want het is voorjaar! Dan kunnen we in heel Waterland weer volop genieten van deze prachtige vogel die dan ook niet voor niets koning van de weide genoemd wordt.Wel jammer dat het niet echt goed gaat met onze weidevogels. 

 In 1990 broedden er in ons land nog zo’n 100.000 paar grutto’s. Dat aantal is nu helaas met ruim de helft afgenomen.De voornaamste reden van deze afname is waarschijnlijk  de verstedelijking en de intensieve landbouw, met een steeds vroegere maaidatum.Ook ontwatering, overbemesting en predatie van vossen, kraaien en katten doen een duit in het zakje. 

 Dit alles ondanks de inzet van Natuurvereniging  Water, Land en Dijkendie zich vooral bezig houdt met de weidevogelbescherming.Er zijn zo’n 480 boerenbedrijven en wel 650 vrijwilligers bij deze vereniging aangesloten.Vanaf eind maart zoeken deze vrijwilligers in kleine groepjes naar nesten, die dan worden gemarkeerd en aangetekend op een plattegrond.  

 Zo weten de boeren waar de nesten liggen en ontzien deze bij de landbouwwerkzaamheden zoals rollen, slepen en maaien.Onze grutto’s overwinteren in West Afrika en vanaf februari komen de eerste weer terug in Nederland.Van een gezenderde grutto is bekend dat hij een afstand van 4000 km. heeft afgelegd in 48 uur.Dus met een gemiddelde snelheid van 80 km. per uur.En dat non stop, dat is toch een ongelofelijke prestatie van zo’n vogel.Zelf volg ik de grutto’s al jaren op een terrein van Staats Bosbeheer onder Oosthuizen. Het gebied is ongeveer 17 hectare en wordt beheert door de familie HoekSpaans, die de natuur hoog in het vaandel dragen.Reken maar dat dit zijn vruchten afwerpt. 

 Er wordt rekening gehouden met de beweiding en niet voor 15 Juni gemaaid, ook de predatie wordt goed in de gaten gehouden.U begrijpt dat het broedresultaat hier ver boven het gemiddelde uitkomt.Ook heeft de familie hier een stuk weiland constant onderwater gezet(plasdras) zodat er een geweldige rust-en foerageer plaats is gecreëerd voor de weidevogels.Deze plas wordt druk bezocht in de broedtijd en vooral in een periode van droogte. 

 Gezien ik in het voorjaar meer in het veld zit dan achter de computer even geen stukjes van Henny tot de lentekriebels weer tot rust zijn gekomen. 

 Ik wens U een geweldig voorjaar met vele mooie momenten in de natuur. 

 Henny.

 
 
  
 

Verslag opening foto-expositie Uilekieken.

 

Diane

Vrijdagavond 2 maart waren we uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de officiële opening van de foto-expositie Uilekieken van Henny in bezoekerscentrum de Breek bij de molen in Etersheim. We werden warm onthaald met koffie en appelgebak.

  
Na een welkomstwoordje van Henny mocht zijn jongste kleindochter het lint doorknippen en werd de expositie officieel geopend.  Wat zag het er prachtig uit! Geweldig mooie foto`s op linnen hingen er in de zaal. De meeste foto`s van verschillende uilen zijn in de Zeevang en omstreken gemaakt.Langs de wand een prachtig lange lijst met informatie en foto`s over alle gefotografeerde uilen. Over de broedplaatsen, de jongen, het ringen en nog veel meer.


    

Douwe Tadema, een vrijwilliger van de uilenwerkgroep hield een lezing over uilen.Hij vertelde over de leefwijze van uilen en had een aantal opgezette uilen meegenomen. Zo kon iedereen de verschillende uilen van dichtbij bekijken. Doordringend kijkende ogen, scherpe klauwtjes en zachte rondeindigende veren! Ook een schedeltje werd naast de kop gehouden zodat iedereen heel goed kon zien hoeveel veren en lucht er omheen zit. Dit alles om geen geluid te maken tijdens het jagen. Uilen spreken altijd tot de verbeelding van mensen omdat je ze zo weinig ziet. En als je ze ziet dan is het vaak tegen het donker. 



 Uilen maken bij het vliegen geen geluid en om dit te demonstreren hadden Bert en Lies Schoo, van de vogelopvang in de MiddenBeemster, hun kerkuil Mira meegenomen. Het maakte bij iedereen veel indruk toen Mira even heen en weer vloog. Prachtig om te zien en te ervaren.  

 Het is voor iedereen, groot en klein een prachtige expositie met niet alleen mooie foto`s maar ook veel informatie over de leefwijze van de uilen. Echt een aanrader!





Henny,….bedankt dat we aanwezig mochten zijn en dat we zo hebben genoten.Geweldig!  


 Diane.
 
  
 
Purmerend op zondag.

Uit het blad van 12 Februari 2012.

 Klik, beleef de natuur met henny. 

De ijsvogel

 

Duizenden mensen hebben de afgelopen weken genoten van het mooie winterweer.
Helaas geen elfstedentocht maar wel lekker schaatsen door onze prachtige polders.
 Toch was het niet voor iedereen dolle pret en zeker niet voor de ijsvogel.
 De strenge winter, die het vogeltje zijn naam bezorgt, is tevens zijn grootste vijand.
Als het meeste water dichtgevroren is, blijven er maar weinig ijsvogels in leven.
En waarom dan de naam ijsvogel kunt U zich afvragen.Een verklaring hiervoor is, dat het vogeltje het hele jaar moeilijk te zien is maar hij zich bij vorst vaak ophoudt bij een wak om visjes te vangen en zodoende goed is waar te nemen.Het ijsvogeltje is een echte vis eter. Het soort doet er niet toe als de prooi maar niet te groot is (ongeveer 7 cm).Vaak gebruikt hij een vaste stek bij het vissen. Dat is meestal een overhangende tak vanwaar hij in het water duikt om zijn prooi te bemachtigen.
 Heeft hij een visje gevangen dan vliegt hij naar een stevige tak waarop hij het dood slaat.
 Hierna wordt de prooi in zijn geheel doorgeslikt. Met de kop eerst, zodat eventuele stekels zich niet kunnen vastzetten in zijn keel.Het ijsvogeltje is een klein gedrongen vogeltje van ongeveer 18 cm. groot met een flinke rechte dolkachtige snavel.Ook is hij bedeeld met een zeer kleurrijk verenpak.Het felle blauw op de rug en het mooie oranje op de borst geeft hem een tropisch uiterlijk.
 Je ziet een vliegende ijsvogel eigenlijk alleen als een blauwe streep die over het water schiet.Het nestelen doet hij in steile oevers tegen het water aan.Daarin graaft hij een gang van soms wel een meter lang met aan het eind de nestkom.
 Bij ons in de buurt broedt de ijsvogel in Purmerend en Edam.
Maar na drie redelijk strenge winters op rij is hun aantal behoorlijk afgenomen.

Om de ijsvogel wat te helpen zijn er kunstwanden geplaatst in polder de Zeevang en in Purmerend  dit om nieuwe broedplaatsen te creëren voor de ijsvogels.De wortelstronk van een omgetrokken boom, gelegen aan de waterkant, geeft een prachtige en natuurlijke broedplaats voor de ijsvogels.
 In Edam heeft de ijsvogel jarenlang met succes gebroed in zo’n boomstronk en vele jongen grootgebracht. 

 Henny.

 
 
  
 
Purmerend op zondag.

Uit het blad van 8 Januari 2012.

 Klik, beleef de natuur met henny. 

Voeren van vogels in de winter.

 

Zoals vorige keer beloofd ga ik U iets vertellen over het voeren van de vogels om ze zo de winter door te helpen.
 Onze vogels hebben het vooral moeilijk bij vorst,sneeuw en ijs en al ziet het daar voorlopig niet naar uit kan koning winter zo maar toeslaan.
 Gaat een winter strengen is het voor de vogels moeilijk om aan hun voedsel te komen, terwijl ze juist dan veel energie nodig hebben om hun lichaamstemperatuur op peil te houden.

 Van het bijvoeren in de tuin wordt dan ook tegenwoordig veel gebruik gemaakt en de vogels zijn voor U makkelijk te bekijken vooral ook de wat schuwere soorten.
 Erg makkelijk is het om een voedertafel te plaatsen op een paal van 1,5 hoogte maar wel ver genoeg van bomen of hekjes zodat de katten er niet bij kunnen komen en de vogels de kat van ver kunnen zien aankomen.

 Vogels hebben vooral behoefte aan vetten.Behalve zaad en fruit op de voedertafel kunt u ook vetbollen en een snoer of netje met ongebrande pinda’s ophangen. Het zelf maken van vetbollen is ook zeer goed te doen.Reuzel of vet even smelten en vermengen met krenten, vogelzaad en zonnebloempitten.
 Laat het geheel stollen in een afgeknipt melkpak of een halve lege kokosnootdop en vergeet vooral niet er een ophangdraad in te bevestigen.
 Ook wat pindakaas her en der op bomen smeren is een ware traktatie voort spechten en mezen.
 Zolang er losse sneeuw ligt is drinken geen probleem, maar als ook de sneeuw bevriest kunnen de vogels moeilijk aan water komen.
 U kunt de vogels hierbij helpen door een bakje water neer te zetten.Om het bevriezen te voorkomen kunt U wat suiker in het water doen en span ook wat gaas over de drinkbak zodat de vogels niet kunnen badderen. Vogels die bij vorst baden kunnen longontsteking krijgen en lopen gevaar op bevriezing.


 Informatie van Vogelbescherming Nederland. 

 * Geef nooit voer waarin zout is verwekt. 
 * Voer nooit margarine (dat werkt laxerend)  
* Geef kaasresten zonder korst. 
 * Geef voedsel dat gemakkelijk bevriest, zoals appel niet in kleine stukjes maar als een geheel  
 *Houdt uw kat zoveel mogelijk in huis en of doe hem een klein belletje om zodat de vogels gewaarschuwd worden 
 *Voer vooral niet teveel te gelijk, liefst  ’smorgens en tegen het einde van de middag.Overdadig voeren op de grond kan muizen en ratten aantrekken.  
  De vogels zijn U er dankbaar voor en zullen met hun aanwezigheid en gezang er voor zorgen dat het aankomend voorjaar weer een waar feest wordt. 

 Henny. 
 
  
 
Purmerend op zondag.

Uit het blad van 11 December 2011

 Klik, beleef de natuur met henny. 

Vogels in de winter

 

Nu de winter weer voor de deur staat zijn er veel vogels te zien in onze tuinen bij huis.De eigenaar van een grote tuin gelegen in een klein dorp van de Zeevang gaf mij toestemming om een winterperiode de vogels hier te voeren en fotograferen.                                                         
De uitgekozen plaats voor de vogelhut was een open plek met rondom een dichte begroeiing van voornamelijk groenblijvende bomen en struiken.
Dit zijn namelijk de ideale schuilplaatsen waarin de vogels zich kunnen verbergen voor katten en de sperwers.
Aan de rand van deze dekking is deze schuilhut geplaatst en wel zodanig dat de zon het grootste gedeelte van de dag in de rug staat, dit is de beste positie voor het maken van een goede foto qua belichting.

Een voertafel gemaakt in de open plek op ongeveer een meter van de grond, zodat ik met de camera op ooghoogte zit en de vogels zich veilig voelen voor de grondpredatie. Met het voeren van de vogels ben ik begonnen door vetbollen, pinda’s, pindacake, zonnepitten, eikels en onkruidzaad te verstrekken.

Binnen enkele dagen lukte het mij al foto’s te kunnen maken van de koolmees, pimpelmees, staartmees, roodborst, heggenmus, ringmus, gaai, en de grote bonte specht. Dicht bij de hut staat een flink uit de kluiten gewassen hulststruik vol met rode bessen, die weer soorten aantrekt zoals de zanglijster, koperwiek en de kramsvogel.
In een vrij korte tijd al zo’n tien soorten kunnen vastleggen op de gevoelige plaat.Buiten het fotograferen is het een schitterend schouwspel de vogels zo te kunnen observeren, die zich anders verschuilen in de dekking.Het uren vertoeven in deze hut alleen met de vogels in de natuur is absoluut een feest en geen straf.
In de volgende rubriek wil ik U graag iets vertellen over het voeren van vogels, om ze zo te helpen de wintermaanden door te komen. 

 Henny.

 
 
  
  Expositie Uilekieken Maart-April 2012

 1 December 2011





Uilen zijn in ons gebied zo langzamerhand een zeldzame verschijningen geworden en prijken inmiddels op de rode lijst van kwetsbare en bedreigde broedvogels.
Dit voorjaar heb ik een paartje steenuiltjes geobserveerd en gefotografeerd in de Zeevang vlak bij de molen.
Het broedpaar had een plek gevonden in een oude kippenschuur die afgelegen en vrij in het land stond.
Na het plaatsen van een schuilhut kon ik prachtig de familie bespieden zonder dat ze mij in de gaten hadden.
Gelukkig is dit soort de enige die ook op de dag actief zijn,al moet ik eerlijk bekennen dat dat behoorlijk tegen viel, dus veel geobserveerd in het schemer donker en de vroege ochtend.

Half April was ik getuige van een paring op het dak van de schuur maar dus te donker voor de fotografie (grrrr).
Daarna een broedtijd van ongeveer 28 dagen waarin ik alleen het mannetje kon waarnemen.
Ook de eerste weken na de geboorte van de jongen liet het wijfje zich dus niet zien.
Heel deze periode is het mannetje de enige die jaagt en voedsel aanbrengt.

De prooien bestaan vaak uit muizen, maar ook heel veel regenwormen, kikkers en andere insecten worden als prooi aangedragen.
Zodra de jongen een paar weken oud waren ging het wijfje mee op jacht om de honger van de jonge uiltjes te stillen.
Na een week of vijf zaten de eerste jongen op het dak, drie stuks in het totaal die heerlijk met elkaar aan het ravotten waren, werkelijk een pracht om te zien.

De jongen uiltjes werden nog een aantal weken door de ouders gevoerd en daarna verjaagd uit het geboorte gebied en moeten dan opzoek naar een eigen territorium.
Het volgen van deze broedcyclus was een hele ervaring maar vooral genieten voor mij en daar doe je het toch voor nietwaar.
Ik heb er veel mooie foto’s aan overgehouden waarvan er een aantal te zien zijn op mijn site natuurfoto-zeevang.nl en deze expositie.


Verder ziet U ook foto’s van de kerkuilen en ransuilen die allen gekiekt zijn in en om de Zeevang.
Hopende dat U belangstelling is gewekt en dat u een kijkje komt nemen naar deze expositie die wordt gehouden in de maanden Maart en April 2012 in De breek.

De expositie wordt geopend op Vrijdag 2 Maart 2012 en is daarna te bezichtigen op Zaterdag en Zondag van 10 tot 18 uur gedurende de maanden Maart en April.

Adres: Bezoekerscentrum De Breek
           Etersheimer braakweg 5
          1474 MV Oosthuizen
 		  
  Purmerend op zondag.

Uit het blad van 13 November 2011

 Klik, beleef de natuur met henny. 




 De Ransuil.
 Onze ransuil is een middelgroot uiltje, (ongeveer 35 cm. groot) heeft opvallende oorpluimen en is daardoor makkelijk te herkennen.
 De grote oranjegele ogen van de ransuil zitten aan de voorkant van zijn kop en zijn omringd door een krans van veertjes.
 De mannetjes verschillen bijna niet van de vrouwtjes.Het ransuiltje jaagt graag in een open gebied vooral in schemerdonker en s’nachts, op muizen en kleine vogels.  Mede daardoor is het een vaste stand- en broedvogel in onze weidse polder.

 Ransuilen maken zelf geen nest maar broeden graag in een oud kraaien of eksternest.
 Als men in de broedtijd op de stam van een nestboom klopt is de kans groot dat de uil niet wegvliegt maar over de rand van het nest kijkt om te onderzoeken wie hem durft te storen.

 Onze ransuilen zijn dus echte standvogels en erg honkvast, terwijl ransuilen uit het noorden van Europa hier graag overwinteren.
 Op de dag slapen en rusten de uilen vaak bij elkaar in een boom, een zogenaamde roestboom.
 De uilen op zich zijn moeilijk te zien maar de aanwezigheid van de vele braakballen verraad vaak hun aanwezigheid.
 De jonge ransuilen zijn met 5 weken vliegvlug maar worden daarna nog wel 6 weken gevoerd door beide ouders.In deze periode kan men de jongen de hele nacht horen krijsen om voedsel.
 En dit kan dan weer ten koste gaan van de nachtrust van de bewoners die slapen in de buurt van een boom met jonge uilen.
 Van een bewoonster is bekend dat zij midden in de nacht het bed uitging om schaars gekleed een schoen te gooien in de boom om zo de uiltjes te bewegen een ander plekje te zoeken met hun gekrijs.

 Dat de Ransuil een geschenk uit de hemel kan zijn ervaarde een inwoner uit Warder.
 Kort na het overlijden van zijn dierbare echtgenote zat er plots een ransuil in zijn tuin, die daarvoor nog nooit was gezien.
Deze uil is tot de dag van vandaag gebleven.      
Toeval of niet, het is een waar verhaal met voor de bewoner een grote waarde.     

 Henny.
















 		  
  Purmerend op zondag.

Uit het blad van 16 Oktober 2011

 Klik, beleef de natuur met henny. 




 De Pestvogel. 

 Deze keer wil ik U iets vertellen over de pestvogel. 
 De pestvogel komt in Nederland niet elke winter voor, het is een invasie gast die soms in grote aantallen hier overwintert. 

 Waarom de naam pestvogel voor deze fraaie wintergast? In de middeleeuwen dacht men namelijk dat deze vogels die af en toe ons land aandeden de zeer besmettelijke pest meenamen en deze ziekte verspreidden.Wat wel is gebleven is de gedachte dat de aanwezigheid van pestvogels een strenge winter brengt.Dit is dus ook niet waar, een invasie van pestvogels komt gewoon door een koudegolf of gebrek aan voedsel.
In de zomermaanden leven de pestvogels in de lariks bossen van Noord Scandinavië en Rusland.Ze leven daar voornamelijk van insecten (muggen) en zaden, om in de winter over te schakelen op bessen met een voorkeur voor de lijsterbes gelderse roos en meidoorn. 
 De pestvogel ongeveer zo groot als een merel met een zalm roze kleur heeft een roodbruine kuif waarmee hij zijn stemming kan aangeven.Wat ook opvalt zijn de scharlaken rode lakplaatjes aan de uiteinden van de vleugels.
 
 Tijdens een invasie van pestvogel afgelopen winter waren de vogels te zien in de parken en openbaar groen van de gemeente Hoorn en Purmerend.De vogels zijn verre van schuw en zijn goed te bekijken tijdens het foerageren

 Dat heeft wel tot gevolg dat bij een berichtje op (waarnemingen.nl) heel veel vogelaars en fotografen uit de wijde omgeving hier op af komen.
 We stonden in Hoorn wel met zo’n twintig fotografen langs een fietspad vlak bij een school te genieten van deze prachtige vogels die zich tegoed deden aan de bessen van de gelderse roos.
 Zelfs bij het uitgaan van de school was er geen sprake van enige verstoring ondanks de grote drukte. Ook dit najaar dragen de bomen en stuiken weer veel bessen dus even goed opletten of U deze pracht vogels kunt spotten.   

 Henny.



















 		 
 
Purmerend op zondag.

Uit het blad van 18 September 2011

 Klik, beleef de natuur met henny. 




 De Boomvalk. 

 Deze maand wil ik U graag iets vertellen over de boomvalk.
 Deze vogel is werkelijk een acrobaat in de vliegkunst en het is dan ook een adembenemend schouwspel de boomvalk te zien jagen op libellen en kleine vogels.Voorheen kwam de boomvalk als broedvogel voor in   bossen en op zandgronden, maar nu ook meer in het open agrarische landschap.
 In de Zeevang hadden we dit jaar een tweetal broedparen die met succes hun jongen hebben grootgebracht.
 Heel vaak maken ze gebruik van een verlaten kraaiennest daar ze zelf geen nest bouwen en vrij laat broeden zodat de jonge kraaien al zijn uitgevlogen.
Het wijfje legt in de maand Juni meestal twee tot drie eieren en broedt dan alleen en heel onopvallend.De jonge vogels vlogen begin Augustus uit en bleven nog wel twee weken in de buurt van het nest hangen.
 Vanaf de derde week na het uitvliegen begonnen de jongen met het proberen zelf een prooi te vangen.Het was dan ook een spektakel om te zien dat twee jonge boomvalkjes tegelijk achter een zwaluw aanjaagden maar nog lang geen ervaring genoeg hadden om deze prooi te bemachtigen.De oude vogels kwamen dus wel af en toe met een zwaluw of graspieper aan als prooi voor hun jongen, ja ja dan moet je toch wel een geweldige snelle jager zijn.

 De boomvalk is een echte trekvogel en vertrekt vanaf begin September richting het zuiden om daar te overwinteren.Zuidelijk Afrika is hun overwinteringgebied en wel zo’n 7500 km van hier.   

 Henny.

 
 

  

 

 

 

 
Purmerend op zondag.

Uit het blad van 14 Augustus 2011

 Klik, beleef de natuur met henny. 




 De Steenuil. 

 De eerste vogel die ik aan U wil voorstellen is de steenuil.De steenuil is de kleinste uilensoort die in Nederland voorkomt.Het is een gedrongen uiltje van ongeveer 23 cm. en eigenlijk niet veel groter dan een merel.

 De steenuil is in ons gebied een zeldzame verschijning geworden en prijkt inmiddels op de rode lijst van kwetsbare en bedreigde broedvogels.Dat komt mede doordat we onze erven te netjes opgeruimd hebben voor deze uiltjes.
 Het verliest steeds meer van haar karakteristieke diversiteit, zodat vervallen schuurtjes en oude boomgaarden verdwijnen en dit zijn juist de plaatsen waar de steenuil graag vertoefd.

 Dit voorjaar heb ik een paartje steenuiltjes geobserveerd en gefotografeerd in de Zeevang.
 Het broedpaar had een plek gevonden in een oude kippenschuur die afgelegen en vrij in het land stond.
 Na het plaatsen van een schuilhut kon ik prachtig de familie bespieden zonder dat ze mij in de gaten hadden.
 Gelukkig is dit soort de enige die ook op de dag actief zijn,al moet ik eerlijk bekennen dat dat behoorlijk tegen viel, dus veel geobserveerd in het schemer donker en de vroege ochtend.  
Half April was ik getuigen van een paring op het dak van de schuur maar dus te donder voor de fotografie (grrrr).
Daarna een broedtijd van ongeveer 28 dagen waarin ik alleen het mannetje kon waarnemen.
 Ook de eerste weken na de geboorte van de jongen liet het wijfje zich dus niet zien. 
Heel deze periode is het mannetje de enige die jaagt en voedsel aanbrengt.
 De prooien bestaan vaak uit muizen, maar ook heel veel regenwormen, kikkers en andere insecten worden als prooi aangedragen.
 Zodra de jongen een paar weken oud waren ging het wijfje mee op jacht om de honger van de jonge uiltjes te stillen.
 Na een week of vijf zaten de eerste jongen op het dak, drie stuks in het totaal die heerlijk met elkaar aan het ravotten waren, werkelijk een pracht om te zien. 

De jongen uiltjes werden nog een aantal weken door de ouders gevoerd en daarna verjaagd uit het geboorte gebied en moeten dan opzoek naar een eigen territorium.
Het volgen van deze broedcyclus was een hele ervaring maar vooral genieten voor mij en daar doe je het toch voor nietwaar.
 Ik heb er veel mooie foto’s aan overgehouden waarvan er een aantal te zien zijn op mijn site natuurfoto-zeevang.nl  

 Henny.

 
 

  

 

 

 

 

 

Bezoek aan de Wieden

Juli 2011

  

 Op woensdag 29 juni hebben we met Jan, Jens en Henny een bezoek gebracht aan de Wieden.De Wieden zijn een onderdeel van Nationaal Park Weerribben-Wieden. Natuurmonumenten is eigenaar van dit prachtige gebied dat in de kop van Overijssel ligt.

Vanaf de vijftiende eeuw is er in de Wieden veen afgegraven en ontstonden er zo ‘petgaten’  met water. Het vochtige veen werd gedroogd op smalle akkertjes en gebruikt als brandstof. De ’ribben’ tussen de petgaten waren vaak niet bestand tegen harde wind en hoge golfslag en braken door. Zo ontstonden dus grote ‘wijden’ (uitgesproken als wieden) 

 Het gebied is het grootste laagveenmoerasgebied van heel West-Europa en is heel bijzonder.Het bestaat uit veel water met rietlanden, hooilanden en moerasbossen. Er komen bijzondere planten- en diersoorten voor waarvan er veel op de rode lijst staan. 

 We hadden een fluisterboot gehuurd waarmee we tussen de hoge rietkragen door en op de open wateren konden varen.  Het was geweldig! In de ochtend was het best fris en bewolkt maar s` middags brak de zon door en kon er goed gefotografeerd worden.
 

Wij gingen er voornamelijk heen om de zwarte sterntjes te fotograferen. Zij broeden op kleine vlotjes tussen de prachtige waterlelievelden en gele plomp. Wat is het mooi om te zien hoe de zwarte sterntjes hun kroost een visje brengen of een libel. Er waren heel kleine pullen van  een paar dagen oud maar ook al pullen die net begonnen te vliegen.  Ook kwamen af en toe de  visarend, de kiekendief en de buizerd voorbij en liet de purperreiger zich zien.   


 De hele dag heerlijk op het water. De mannen fotograferen, bakkie koffie en je broodje eten en ondertussen van alles zien en horen. Dat was dus genieten voor ons allemaal. Helemaal geweldig! Ook het varen tussen de hoge rietkragen door was prachtig. Bitterzoet wat zich helemaal tussen de rietstengels omhoog werkt, net als de haagwinde. Moerasandoorn, de grote egelskop en harig wilgenroosje en de koekoeksbloem, allemaal planten die langs de waterkant te zien waren.  

Om een uur of acht voeren we richting de Waterlelie waar we nog lekker gegeten en wat gedronken  hebben! “Mannen,…..geweldig dat ik weer een dagje met jullie mee mocht! Ik heb weer bijzonder van jullie enthousiasme en de prachtige omgeving genoten!!” 

 Diane.

 
 

  
 

Artikel in de nieuwsbrief van Fort Edam. 

 April 2011 

 WAT IS DAT NOU?                                                           GER FRITZ


  Een woensdag eind februari begin maart.
’s Morgens gaat mijn wekker af, want het is werkploegdag in het Fort. Voordat ik mij realiseer wat dat voor vreemde piepgeluiden zijn, vindt mijn wekker dat het genoeg was en zwijgt.
Gelukkig, het blijkt vrij vervelend en koud weer te zijn en in een reflex trek ik de dekens weer over mij heen om de warmte op te zoeken.Na een minuut of vijf kom ik tot mijn schrik tot de conclusie dat ik “het warme nest” moet verlaten om nog op tijd op het fort te zijn.
 
 Op de automatische piloot was, kleed en ontbijt ik om vervolgens in mijn auto richting Edam te rijden.
Een slechte start van de dag, voor de duidelijkheid niet voor mijn koets maar voor mij. 

 In Edam aangekomen rijd ik het fortterrein op en krijg en gevoel dat er iets niet klopt.Wat dan? Geen idee, maar om mijn nieuwsgierigheid te beteugelen besluit ik maar weer achteruit te rijden om wellicht te ontdekken waarom ik het gevoel van er-klopt-iets-niet heb. 
 En ja hoor, daar heb je het al. Vlak voor het toegangshek zie ik aan de rand van de fortgracht een paar bamboestokken staan met daarover een camouflagenet. Een prachtige schuilhut.Terwijl ik mij sta af te vragen waar dit voor zou moeten dienen word ik door een fort collega uit de droom geholpen.



DE CAMOUFLAGEHUT 

Enige tijd later, in de middag komt een man gekleed in camouflagegroen het fort binnenlopen.Blijkt de heer H.J. de Groot uit Oosthuizen te zijn eigenaar en tijdelijk bewoner van de camouflagehut.
Hij is natuurfotograaf en vandaag staat op zijn programma om “de nonnetjes” die in de fortgracht zwemmen op de gevoelige plaat/chip, vast te leggen
Hij wijst mij erop dat hij nog enkele schuilplekken op het fortterrein heeft, één aan de oost zijde van het fort en nog een schuiltent aan de rand van de fortgracht ter hoogte van het parkeerterreintje.

SCHUILHUT AAN DE KEELZIJDE

Dat is iets voor de Nieuwsbrief denk ik en na dit voorgesteld te hebben vindt de fotograaf dit ook een prima idee.
Terwijl hij zijn foto apparatuur in orde maakt krijg ik zijn visitekaartje en wij spreken af nog contact met elkaar op te nemen.

Thuisgekomen tik ik op mijn computer het adres van zijn website in:  www.natuurfoto-zeevang.nl

Een prachtige website met geweldige natuurfoto’s en leuke teksten.
Een aanrader, neen eigenlijk een must voor iedere natuurliefhebber om deze site te bezoeken.
Ik waag mij er niet aan om te pogen de inhoud van de site te beschrijven. Klik op het url  en U kunt zelf zien hoe uitzonderlijk mooi de natuur is en hoe die is vastgelegd.

Tja, het zou mooi zijn om wat van de foto’s in de nieuwsbrief op te nemen, ware het niet dat hier copyright op zit wat volkomen begrijpelijk is.

Even via email contact opgenomen met Dhr. de Groot met de vraag of er wat foto’s in onze nieuwsbrief gepubliceerd mogen worden.Gelukkig gaat hij hiermee akkoord. Dit wel onder de voorwaarde dat de foto’s uitsluitend gebruikt worden voor deze Nieuwsbrief.

Hieronder enige prachtige foto’s van IJsvogels. Deze foto’s zijn gemaakt op het fortterrein. 

   

VISOVERDRACHT      FOTO;  JENS                                                                       IJSVOGEL 

 

 

En hier het resultaat van de actie in de camouflagehut.   

 

NONNETJE                                    MERGELLUS ALBELLUS

Het mannetje is goed te herkennen aan zijn witte veren met enkele dunne zwarte lijnen en een zwarte vlek rond de ogen.
Het vrouwtje heeft een roodbruine kop met een witte keel en witte wangen.In de zomer verliest het mannetje zijn witte outfit en lijkt dan wat op een vrouwtje. Het verschil is dat hij wat meer witte veren dan een vrouwtje op zijn vleugels heeft.

In Nederland overwintert het nonnetje vooral bij het IJsselmeer, om na de winter weer te vertrekken naar het noorden van Scandinavië en Rusland.


 

 

  

 

Prettige dagen en een goed en gezond 2011.

December

 
 

  

 

 

De waterspreeuw en de vos

November 2010 

 

Er zijn waterspreeuwen waargenomen in de Amsterdamse Waterleidingduinen en het was alweer acht jaar geleden dat deze vogels voor het laatst in dit gebied gezien waren.
Reden genoeg dus om samen met mijn collega Jens er een dagje voor uit te trekken om te proberen deze vogels op de gevoelige plaat vast te leggen. Daar fietsen verboden is in dit gebied hadden we een fikse wandeling voor de boeg. Met volle bepakking liepen wij door dit 3.400 ha. groot natuurterrein. Het is via de verharde paden goed toegankelijk. Ook buiten deze paden is struinen bijna overal toegestaan.
Het vinden van de locatie was geen probleem, daar veel vogelfotografen in het duin aanwezig waren. Allemaal op weg naar de waterspreeuw, dus gewoon aansluiten en volgen maar. 
We hebben een leuke serie foto’s geschoten bij de eerste vogel en toen op pad naar nummer twee, die volgens een collega grappenmaker een tien minuten lopen verderop zat. Het was dus minstens een uur wandelen, maar ja, je moet er wat voor over hebben om mooie plaatjes te schieten.
 


Een aardige boswachter vertelde ons nog een plek te weten waar een vos zich regelmatig liet bewonderen. En inderdaad was de vos aldaar en werkte geweldig mee aan de fotosessie. Deze dag kon niet meer stuk.

               

Van een nog veel aardigere boswachter mochten wij achter in een aanhanger vol hooi meerijden naar ons eindpunt, de parkeerplaats.

Wederom een geweldige dag.

 

Info;

De waterspreeuw is een herkenbare vogel met een donkerbruin verenkleed en een opvallende witte borst. De vogel heeft korte vleugels en vliegt met snelle slagen vaak laag over het water. Waterspreeuwen zitten regelmatig op een steen in het water.

Het voedsel van de waterspreeuw bestaat voornamelijk uit waterinsecten, die op de bodem van snelstromende riviertjes gevonden worden. Bij het zoeken naar voedsel duikt de vogel geheel onder water en loopt vervolgens over de bodem, waarbij de kop tegen de stroming ingehouden wordt. Hierdoor drukt de stroming de vogel tegen de bodem, een effect dat de vogel versterkt door de staart omhoog te houden. Voor het leven onder water heeft de waterspreeuw onder andere een beweegbare klep boven de neusgaten en een vlies bij de ogen zodat opspattend water niet in het oog komt.

 

 


 

  

 
 

Pestvogels in Hoorn.

November 2010

            

Op de site Waarnemingen.nl verscheen het bericht dat op Terschelling de eerste pestvogels waren waargenomen, kort daarna werden ze gezien in het hele land en ook in Hoorn. De pestvogels zijn in ons land voornamelijk te vinden op besdragende struiken zoals de gelderse roos en meidoorn.Deze soorten zijn veel aangeplant door de gemeentelijke groenvoorziening in parken en de bebouwde kom. Juist daar dus zijn de pestvogels geregeld waar te nemen in de invasie jaren. Ook in Hoorn was sprake van een parkachtige situatie vlak bij een nieuwbouw wijk en pal naast een fietspad waar heel druk gebruik van gemaakt wordt. Bij mijn aankomst stonden al een achttal fotografen met hun teletoeters plaatjes te schieten. Ja, ja door het digitale tijdperk heeft de vogelfotografie een grote vlucht genomen en ook het internet is daar natuurlijk debet aan. Toch ook wel gezellig al die collega’s. Dus tussendoor lekker staan kleppen en gegevens uitgewisseld. Ongeveer een 50 tal vogels waren ter plaatse en wachtten hun kans af hoog in de boomtoppen. Als het even veilig was kwamen ze   massaal op de bessen maar heel vaak werden ze dan verstoord door wandelaars of fietsers. Toch weer een aantal mooie platen kunnen maken van deze prachtige vogels en weer een ervaring rijker.

             

Vanwege de rode, lakachtige vleugelveertjes noemen de Engelsen hem ‘Waxwing’. Dat klinkt flatteuzer dan onze naam voor deze gast uit het noorden: pestvogel. Hij woont in de dichte taigabossen in Noord-Rusland en de bosrijke gebieden van Finland, Zweden en Noorwegen. In de winter eet hij bessen. In een slecht bessenjaar trekken de pestvogels naar het zuiden en zuidwesten. Dan komen deze prachtvogels bij ons eten van Gelderse roos of liguster. Soms zie je ze in geen jaren, en dan is er ineens weer een winter met een hele invasie aan pestvogels. Vroeger wist men met dit onverwachte optreden geen raad en dacht men dat deze vogels ziektes zoals de pest meebrachten vandaar de naam . Nu weten we beter en kunnen we er ons over verbazen hoe makkelijk ze te benaderen zijn.  Dit laatste komt omdat ze in hun geboortestreken zelden een mens zien en dus ook geen enkele angst voor ons ontwikkeld hebben. Pestvogels zijn fraaie vogels om te zien. Zo groot als een spreeuw, rossig gekleurd en met een staartpunt die wel in okergele olieverf gedoopt lijkt te zijn. Bovendien hebben pestvogels een kuif waarmee ze stemmingen aan kunnen geven.  

 
 

  

 

Verslag weekje Veluwe

Oktober 2010

 

In de week van 9 tot en met 15 oktober mocht ik mee met Jens, Jan en Henny naar de Veluwe om te fotograferen.  Ik ben geen fotograaf maar wel, van jongs af aan, in de natuur geïnteresseerd en gek op alles wat vliegt. Ik ben dan ook vaak buiten te vinden.
Wat hebben wij het getroffen met het weer. Geweldig! Wij logeerden in een jachthut dicht bij Otterlo  met een mooie vijver voor de tuindeuren en het bos op loopafstand. Meteen tijdens de koffie hoorden we de ijsvogel maar konden hem niet vinden! Een dag later zagen we hem vliegen. Prachtig!
Direct nadat we gearriveerd waren werden de camouflagetentjes opgezet en begonnen de mannen de vogels die er waren te fotograferen. Voornamelijk heel veel kool- en pimpelmezen een enkele specht en een boomklever.
De volgende ochtend was ik vroeg opgestaan om een boswandeling te maken en te genieten van een prachtige zonsopgang. De mannen waren al begonnen met het ontbijt toen ik terug kwam. Dat was wat te laat vonden zij met gevolg dat de volgende ochtend mijn schoenen verstopt waren!!

De eerste paar dagen hebben we ons bezig gehouden met het fotograferen van de paddenstoelen. We hebben mooie- en bijzonder uitziende exemplaren gevonden tijdens onze wandelingen door het bos. Prachtige bundelzwammen, koraalzwammetjes, vliegenzwammen en een grote stinkzwam. Probeer dan maar eens serieus te blijven met drie mannen om je heen!!

            

Het fotograferen van een paddenstoel heeft letterlijk nogal wat voeten in de aarde! Al liggend en kruipend door de bladeren en soms in de meest malle houdingen proberen de mannen de juiste foto te maken. Wat weer voor een  heleboel lol zorgde.

We hebben prachtige lange wandelingen gemaakt door het bos. Mooie kleuren, veel sporen van wilde zwijnen, reeën en edelherten.  Wat kunnen die wilde zwijnen wroeten! Wat ook erg mooi was om te zien waren de modderbaden die de zwijnen nemen. Je kon precies de afdrukken van hun haren zien. We hebben ook nog een bezoek gebracht aan het Aardhuis dichtbij Apeldoorn. Daar konden we de wilde zwijnen in levende lijven zien.  Wat een prachtige beesten. Maar ook de edelherten waren goed te zien toen zij gevoerd werden. Vanaf woensdag waren we elke dag te vinden in het park de Hoge Veluwe om vogels te fotograferen. Geweldig was dat! Er zijn in het park verschillende vogelkijk hutten. Prachtig!

Ik mocht met een camera van Jens voorzien van een grote telelens ook proberen om vogels te fotograferen! Meestal was het een prachtig scherpgesteld takje met net nog een staart of een vleugel. Of alleen een prachtige tak! Maar na flink oefenen is het toch nog aardig gelukt en begon ik aardig fanatiek te worden volgens de mannen. We hebben mooie foto`s gemaakt van boomklevers, spechten, glanskop mezen, kuifmezen ,goudhaantjes en meer vogels.  Wat is het heerlijk om in zo`n vogelhut te zitten en nieuwsgierig te wachten wat er komen gaat. Je oren goed open houden want die kunnen je al ver van te voren vertellen wat er aan komt.  De tijd vliegt om! Maar ook omdat het zo gezellig was en we zo veel plezier met elkaar hadden. Ik heb door deze drie geweldige gidsen een kijkje mogen nemen in hun wereld. En ik heb er van genoten! Zou ik nog een keertje mee mogen? Of heb ik toch een te mooie foto gemaakt van die kuifmees?......

                                    

Tijdens het zoeken naar weer een andere plek kwamen we een van de parkbeheerders tegen hij wist ons ook nog een paar mooie plekken te vertellen waar veel vogels komen drinken in de poeltjes.

 

Wat een prachtige omgeving. Ook daar weer mooie wandelingen gemaakt en veel edelherten en moeflons gezien. Het hield maar niet op. Totdat het echte hollandse weer zijn intrede deed en wij ook precies gepland hadden weer huiswaarts te gaan. Daar trof ik mijn eigen warme nest, mezelf beseffend wat een geluksvogel ik eigenlijk zelf ook ben.

Mannen,……bedankt voor de onwijs gave week!!

Diane.

 
 

  
       
       
 

 Vogelkijkwand.

 

Juni 2010

 

 

De Zeevang,  “een groene gemeente” bestaat dit jaar 40 jaar0
Deze gemeente is een gebied dat rijk is aan vogels en daarom een ideale plek om vogels te kijken en te fotograferen.
Door het plaatsen van een vogelkijkwand, hebben vogelliefhebbers nu de gelegenheid om in alle rust tijdens de vier seizoenen, vogels te observeren.
Het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier stelde de grond beschikbaar en de Provincie Noord-Holland kwam met geld over de brug.
Wethouder Jetty Voermans had de eer de kijkwand te openen, dit in het bijzijn van leden van de vrijwillige weidevogelbescherming en vele fervente vogelaars en veehouders.
Els Wennekers van natuurvereniging Water, Land en Dijken nam destijds het initiatief voor deze wand, waarvan ik de plek mocht bepalen en de foto’s leveren voor het voorlichtingspaneel.
Wim Tijssen ook van Water,Land en Dijken testte de aanwezige vogelaars en genodigden op hun vogelkennis.
Tijdens de quiz was hij vermomd als een oude tureluur en volgde de methode petje op – petje af.
De vogelkijkwand is gelegen aan de Klemweg te Warder met uitzicht over de Kromme IJe.

 
 

  
   

 

  

 

  
   

 

  

 

 

  
 

 

 

 Presentatie op scholen in de Zeevang.

 

 Mei 2010.

 

In het kader van het 40 jarig bestaan van de gemeente Zeevang werd mij gevraagd een voordracht te houden voor de jeugd op de vijf scholen in de Zeevang, over de natuur in de polder.
Het leek mij een goed idee om deze gelegenheid aan te grijpen om de jeugd van de Zeevang wat meer bij te brengen over de natuur in hun omgeving.
Deze voordracht heb ik uitgevoerd in samenwerking met mijn collega Jens, die de technische kant verzorgde en ook vele vragen beantwoordde van de leerlingen.
Daar de Zeevang nog een bolwerk is van weidevogels hebben we de voordacht daarop toegespitst en onze foto’s geprojecteerd met een beamer.
Ook het tot stand komen van een vogelfoto werd uitgebreid door ons uit de doeken gedaan.
De jeugd stelde ons vele vragen waaronder soms hele bijzondere, zoals de vraag aan Jens,   heeft U al een vrouw?  Ja zeker antwoordde Jens maar waarom vraag je dat?  Jammer we zoeken nog vriend voor onze juf……
Natuurvereniging Water, Land en Dijken ondersteunde de actie door een groot aantal vogelplaten beschikbaar te stellen om deze uit te delen onder de leerlingen.
Het was voor ons een hele inspanning, maar geweldig leuk om te doen  en nu maar hopen dat er wat blijft hangen bij de jeugd van deze voorlichting.
Met als uitgangspunt dat ze wat minder achter de computer zitten en wat meer de natuur intrekken.

Verslag van OLS het tilletje uit Warder:

Op jacht naar vogels

Misschien herken je ze en dan dikwijls aan hun auto. Klein, onopvallend groen in de polder, de mannen op jacht. In dit geval met grote lenzen, telelenzen wel te verstaan. Wat veraf is moet dichtbij, en daar zijn zij in geslaagd. De heren Henny  de Groot en Jens, kwamen vanmiddag dinsdag 16 maart vol passie vertellen over hun hobby, natuurfotografie en dan de vogels in het bijzonder. Eerst de onderbouw en daarna de midden- en bovenbouw. Alle hier in het wild levende vogels passeerden de revue, ook de hermelijn  en de vos kwamen voor in het verhaal. Want ook deze beesten leven in de Zeevang polder. Prachtige opnamen van vogels op een gemaakt vlot met schelpen, dit alles om te broeden. Ook wist mijnheer De Groot  te vertellen dat de vogels soms misleid moesten worden want ze zijn slim, heel slim. Tellen dat kunnen ze niet dus zodra er een uitkijkpost was gecreëerd gingen de fotograven er met zijn tweeën in en na verloop van tijd kwam er één weer uit. En die gaat weg. De kust is veilig denken de vogels. Niets is minder waar. Er is één fotograaf achtergebleven en die maakt de mooiste foto's. Die foto's kregen wij vanmiddag van beide heren te zien. Erg leuk

 
 

  
 

 

 

  

 

  
 

 

 

Witte kwikstaart nestelt in trekker.

 juni 2010

Ik kreeg van mijn buurman hobbyboer Martin een melding
dat een witte kwikstaart zijn nest had gebouwd in het motorcompartiment van de trekker.
Dat de kwikstaarten op de meest vreemde plaatsen hun nest bouwen is bekend, maar dit was wel heel bijzonder.
Bij gebruik van de trekker zou het nest in vlammen kunnen opgaan daar het gebouwd wat tegen het spruitstuk, dat bloed heet wordt bij gebruik.
Gelukkig is Martin erg begaan met de natuur en hij was dan ook niet van plan de trekker eerder te gebruiken dan dat de jonge vogels het nest hadden verlaten.
En zo geschiedde, 5 jonge kwikstaartjes zijn groot gekomen en uitgevlogen.
Een pluim voor buurman Martin.

 
 

  
   

 

  

 

  
   

 

  

 

  
 

 

 

Winter……….

 

 December 2009

Op 17 December 2009 viel in ons land de winter in, met veel sneeuw en zelfs sinds jaren weer eens een witte kerst.
Voor de fotograaf een unieke kans om mooie winterplaatjes te maken van het landschap en de dieren.
Voor de dieren zelf is het allemaal een stuk minder in deze barre tijd, maar ja de natuur heeft nu eenmaal zijn grillen en alleen de sterkste zullen overleven.
Toch kunt ook U de vogels en dieren een handje helpen om de winter door te komen, hieronder vindt U wat tips hiervoor.
In deze periode zijn we regelmatig afgereisd naar de Wieringermeer om daar opnames te maken van de vogels en het besneeuwde landschap.
Vlak bij het begin van de Afsluitdijk bevindt zich het Robbenoordbos waar veel sloten
en watertjes niet bevroren waren door de invloed van zilt water en stroming.
Het Robbenoordbos ligt iets ten zuiden van Den Oever en is ontstaan omdat door de hoge waterstand de bodem ongeschikt bleek voor agrarisch gebruik.
Daarom koos men voor de aanleg van bos, zodat er tenminste nog hout gewonnen kon worden.
Het open water was heel aantrekkelijk voor vele vogelsoorten zoals de  houtsnip, watersnip, waterral, roerdomp en de ijsvogel.
Veel van deze soorten kon je gewoon vanuit de auto fotograferen,    
Wel was ik erg content met mijn oude suzuki 4 wiel drive, (mijn mobiele schuilhut) daar ik regelmatig vast zat in de sneeuw en alle kanten op glibberde.

 
 

 

 		  
 

Tips voor het voeren

  1. Voeren mag op bescheiden schaal vanaf november (bijv. zaden), maar het is pas écht nodig als het langdurig vriest of sneeuwt.
  2. Voer niet teveel tegelijk en liefst 's morgens na het aanbreken van de dag of tegen het einde van de middag. Overdag voeren op de grond kan muizen en ratten aantrekken.
  3. Geef geen voedsel waarin zout is verwerkt, in de kaas en het brood dat u voert zit al meer dan genoeg zout.
  4. Voer geen margarine; die werkt als laxeermiddel bij vogels
  5. Voedsel dat makkelijk bevriest, zoals appels, niet in kleine stukjes voeren, maar als geheel.
  6. De voederwijzer (rechts) geeft aan wat en waar u moet voeren en voor welke vogelsoorten.
  7. Stop geleidelijk met voeren als sneeuw en ijs verdwenen zijn.
  8. Voer nooit in de tijd dat vogels jongen hebben. De jongen van de meeste zangvogels moeten insecten eten en kunnen ander voedsel niet verteren. Ze gaan er dood aan!
  9. Voer geen brood met boter of ander voer met olie aan eenden in een wak, dat zorgt voor "olieslachtoffers".

 

  •  Verstoor de vogels in het buitengebied niet, iedere keer dat ze onnodig opvliegen kost veel energie.
  •   Breng ernstig verzwakte en zieke vogels naar een vogelasiel bij u in de buurt. Voor een adres kunt u de Vogelinfolijn van de Vogelbescherming bellen.
      Telefoonnummer 030-69377
  
 

 		  
 

 
 		  
 

 

 

Een paar dagen veluwe in herfstkleuren

Okt. 2009

 

We hebben een paar dagen de Zeevang omgeruild voor een bezoek aan de Veluwe, daar het in dit jaargetij verschrikkelijk mooi is in de bossen met hun kleurrijke herfsttooi.
 

  
 

 		  
 

Voor ons als vogelfotograaf een geheel andere dimensie,waar we ook met volle teugen van genoten hebben.

Omdat de bodem van de Veluwe voornamelijk uit arme zandgrond bestaat, is het grootste deel van de cultuurbossen naaldbos. Dit naaldbos bestaat overwegend uit grove den. Later kwam hier de Douglasspar bij. Verder is er op de Veluwe ook cultuurbos te vinden dat bestaat uit Amerikaanse eiken. Wij waren diep onder de indruk van de prachtig gekleurde herfstbladeren van deze bomen. Overige bossoorten zijn loofbos en het zogeheten spontane bos. Spontaan bos is bos dat voornamelijk bestaat uit vliegdennen. Een vliegden is een grove den die niet door de mens is geplant, maar die is ontstaan uit zaad dat door de wind werd verspreid. In het open landschap groeien vliegdennen grillig. Dit komt doordat ze vanwege de wind  en de ruimte in de breedte groeien, in plaats van in de hoogte
 
  
 

 		    
 

Een bezoek aan wildpark het Aardhuis nabij Apeldoorn gaf ons de mogelijkheid prachtige opnames te maken van edelherten en wilde zwijnen.
Wilde zwijnen zwerven overal op de veluwe rond op zoek naar voedsel. Zij wroeten in de bodem en maken vaak grote kuilen. In modderige kuilen rollen zij zich rond, om vervolgens met zand en modder parasieten van hun huid te schuren.
Helaas was de bronst van de edelherten al voorbij 
In de maand September tijdens de brons is de tijd dat een hert een roedel hinden probeert te verwerven als een soort harem. Dit ontaard in het maken van diepe keelgeluiden (het burlen)
en indrukwekkende gevechten. Helaas voor ons was deze bronst voorbij maar toch mooie platen kunnen maken van deze edele dieren
 

  
 

 		  
 


En dan de paddestoelen….., in de bossen komen in de herfst de meeste paddestoelen voor     op vochtige plaatsen en daar waar veel blad of dood hout op de bodem ligt.
Sommige van deze paddestoelen zijn eetbaar waarvan de champignon en de cantharel de bekendste, maar de meeste paddestoelen hebben een vieze smaak en zijn soms erg giftig.
Vandaar dat wij ons maar bezig hebben gehouden met het fotograferen van  de paddo’s.
Op zich een lastig karwei daar je voor een mooi laag standpunt plat op je buik moest liggen op de natte bodem en dan ook nog eens de hoekzoeker vergeten.
 

  
 

 		  
 

Tot slot werden we door een collega fotograaf geattendeerd op de aanwezigheid van een neushoorn kever die vrij zeldzaam is, en ook hiervan mooie opnames kunnen maken met de macro lens.
Al met al een leerzame en geslaagde ervaring.
 

  
 

 







 		  
 

Kerkuilen in een veldkast.                                

September 2009.

 






 

 

 

 

Hans Simons, vanaf het begin lid van de agrarische natuurvereniging, heeft al sinds jaar en dag een paal in het weiland staan met een uilenkast. Niet da

t er wel eens een uil in broedt. In het voorjaar broeden er meestal Nijlganzen in die worden opgevolgd door een paartje Holenduiven die wat later in het jaar hun kroost er in groot brengen. De kast heeft dus wel bekijks van vogels en ook zeker nut. Holenduiven worden niet zo vaak herkend als zodanig, maar het zijn prachtige kleine duiven in het zonnetje en het gaat goed met ze in Nederland. In vergelijking met de Houtduif zijn ze kleiner, ze missen de witte kraag en hebben twee mooie zwarte baantjes op hun vleugels.

Al een paar avonden hoorde Hans wat raar gesis komen uit zijn paalwoning. Maandagavond j.l. ging hij op onderzoek uit. Als ie de kast nadert vliegen er twee uilen uit. Blijft stil staan om af te wachten wat er gebeurt… En er gebeurt zeker wat, want na een paar tellen land één van de uilen op zijn hoofd! Om vervolgens even verderop in het gras te landen, het lijkt een kerkuil. Het gesis uit de kast is niet van de lucht.

Hans neemt contact op met de agrarische natuurvereniging. Uilen in een veldkast is zeer bijzonder lijkt mij, dus we schakelen de mensen van de Kerkuilenwerkgroep NH in. De volgende morgen vroeg blijken er al drie uilenkoppies uit de kast steken, dus haast is geboden. De mensen van de kerkuilenwerkgroep laten er ook geen gras over groeien en bereiden snel met de plaatselijke coördinatoren een ringactie voor. Woensdagmiddag twee uur blijken er inderdaad Kerkuilen in de veldkast te broeden.
Het eerste geval van een broedende Kerkuil in een veldkast.

Voor meer informatie over de steen- en kerkuilenwerkgroepen in Noord-Holland kunt u terecht op deze website:

http://www.landschapnoordholland.nl/groenekaart.php?action=displayvrijwilligersgroep&vrijwilligersgroepid=12

Landschap Noord Holland helpt de kerkuilenwerkgroep NH met materialen en andere benodigdheden om hun belangrijke vrijwilligerswerk goed te kunnen uitvoeren.

 


 

  
     
 

 		  
 

 		  
 

 


 

 

 

  
 

Boomvalken

 
Augustus 2009                  

Ook dit jaar heeft een paartje boomvalken met succes gebroed in de Zeevang, waarvan twee jongen zijn uitgevlogen en groot gekomen.
Daar we dit jaar wat meer alert waren op het broedverloop en de tijd van uitvliegen hebben we de jonge valken wat langer kunnen observeren.
Het is werkelijk een spektakel dit van nabij te kunnen waarnemen.
De jonge vogels hadden een damhek uitgekozen als vaste zit en rustplaats.
Van hier wachten zij tot een van de ouder vogels een prooi kwam aandragen.
Van ver zien zij een van hun ouders aankomen en vliegen deze dan tegemoet   om de prooi in de lucht over te nemen.
Het is een ongelofelijk prachtig schouwspel om dit staaltje lucht acrobatiek waar te nemen en je staat verbaast hoe handig de jonge vogels al zijn in de lucht.
Het jong met de prooi keert dan terug naar het damhek om deze prooi in een mum van tijd te verorberen, dit tot teleurstelling van het andere jong.
De prooien bestaan voornamelijk uit gevogelte zoals zwaluwen, graspiepers en spreeuwen.
Je moet toch wel een geweldige vlieger zijn om de zwaluwen in de vlucht te kunnen vangen.
We hebben weer veel opgestoken en geleerd over het gedrag van zowel de jonge als oude valken, verder enorm genoten van de waarnemingen op korte afstand en natuurlijk heel veel foto’s  aan overgehouden.

 


 

  
     
 

 

 

  
 


 


 

  
 

 

Zeevogel reis naar Engeland en Schotland

Juni 2009

Onder leiding van topfotograaf Han Bouwmeester hebben we deelgenomen aan een natuurfoto reisje naar Engeland en Schotland.
Het onderkomen was een Bed and Breackfast te Beadnell, eenvoudig maar goed verzorgd.
We hebben een bezoek gebracht aan de Farne Eilanden, Isle of May en Bass Rock gelegen aan de oostkust van Engeland en Schotland.
Deze  eilanden staan bekend om hun enorme broedkolonies zeevogels.
De Farne eilanden zijn een uniek broedgebiedvoor soorten als zeekoet, alk, drieteenmeeuw,
noordse en grote stern, kuifaalscholvers en de papegaaiduiker.
Het was een geweldige ervaring om hier al deze soorten te mogen waarnemen en te fotograferen.
Door het prachtige en zonnige weer die dagen was het er heerlijk vertoeven, maar wat minder om de vogels mooi te kieken.
Het harde zonlicht en de vrij witte vogels geeft geen optimale belichting en details in de foto.
Maar ja zo blijft er altijd wat te zeuren, je moet maar denken bij regen en harde wind waren we nooit op deze eilanden terecht gekomen.
Tijdens de overtocht naar de eilanden hebben we regelmatig grijze zeehonden en een enkele keer een aantal dolfijnen gezien.
 
Ook is er een bezoek gebracht aan Bass Rock, dit beroemde eiland bevindt zich net over de grens met Schotland
Deze 320 miljoen jaar oude granieten kolos in zee herbergt in het broedseizoen de grootste kolonie jan van genten van Europa.
Na een uurtje varen met een vissersboot en het bestijgen van een steile trap kom je in een wereld van duizenden jan van genten en een sterke lucht van hun uitwerpselen.
Het gehele eiland zit zo vol met deze prachtige vogels, geheel niet schuw en te benaderen tot op enkele meters afstand dit is werkelijk een unieke ervaring die ik een ieder kan aanraden.

Op de terugweg van Bass Rock ook nog een bezoek gebracht aan st. Abbs Head.
Via een schitterende weg zijn we gereden naar deze enorme klif waar zich ook een grote populaties zeevogels bevindt..
Hier mooie opnames kunnen maken van de drieteenmeeuwen en de noordse stormvogel.
Ook landschappelijk is het hier heel fraai om te fotograferen.

 

Het bezoek aan Isle of May was ook voor onze reisleider geheel nieuw en meer een werkbezoek voor hem,dit voor eventuele vervolg reizen in 2010.
Het was wel drie uur sturen en ruim een uur varen maar absoluut de moeite waard.
Op dit eiland stond een accommodatie met zes kamers die te huur is, zoiets lijkt me helemaal te gek voor een volgende keer.
 
Een bezoekje aan Holy Island  leverde nog een spannend avontuurtje op.
Holy Island is een eiland dat bij laag water een schiereiland is en waar je dus gewoon op kan met de auto bij laag water.
Je moet natuurlijk wel het tij in de gaten houden, tot 19.30 was het veilig terug keren volgens de leiding.
Tot we om 18.30 dit nog maar eens gingen controleren omdat het al akelig stil werd met het verkeer, het bleek dat er naar een verkeerde datum was gekeken en de veilige tijd van oversteek was nu ineens 17,30 uur en dus al een uur te laat.
Snel gepakt en naar de weg gereden, die al voor een groot gedeelte onder water stond.
De keus was wachten op laag water ”dus overnachten” of doorrijden.
Voor het laatste gekozen en met hoog opspattend water en hier en daar wat aquaplaning het vaste land gehaald ondanks de sterke stroming van het opkomende water.
Aan de overkant stonden een aantal Engelse ramptoeristen foto’s te maken van die rare Nederlanders die ondanks alle waarschuwing borden door het water reden met alle risico’s
van dien.
Degene die zich verkeken heeft op de datum moet dit zeker nog jaren aanhoren.
 
Ook nog heel wat uurtjes doorgebracht in het binnenland en hier de waterspreeuw, roodborsttapuit, en piepers kunnen vastleggen.
Al met al een zeer geslaagde reis waarvan we hebben genoten en veel opgestoken.

 


 

  
 

 

 

  
 


 

 


 

 

  
 

 

Nieuws van de vlotjes  part ll

 Juni 2009

We hebben goed en wat minder goed nieuws te vertellen.
Het goede nieuws is dat op een van de vlotjes twee jongen uit het ei zijn gekropen en al lekker opgroeien.
Bij onraad verlaten zij het vlotje en zwemmen over naar de kant om zich te verstoppen in het lange gras.
Als de rust is wedergekeerd zwemmen zij snel terug naar het vlotje waar zij door het ouderpaar gevoerd worden.
De legsels van de andere twee vlotjes zijn vertrapt door de grauwe ganzen met hun jongen.
Hiervoor gaan we aankomende winter aanpassingen maken, zodat dit niet meer kan gebeuren.
Inmiddels is er wel een scholekster gaan broeden op een van de vrijgekomen vlotjes.


 

  
 

 

 

  
 


 

 


 

 

  
 

De vos en de weidevogels

 Mei 2009

Weidevogels horen bij het boerenlandschap.
Het veenweidegebied ten noorden van Amsterdam is zo’n boerenlandschap waar het merendeel van de weidevogels broedt, zoals de grutto, kievit en de tureluur.
Midden in dit bolwerk van weidevogels heeft een vos vier jongen grootgebracht.
Van oudsher komt de vos voor op de hogere gronden van Nederland.
In de jaren zestig begon de vos zich uit te breiden, en aan het eind van de zestiger jaren is hij ook opgedoken in de duinen.
Later zijn ook lagere delen van Nederland bezet.
De laatste jaren is de vos zelfs de open polders gaan koloniseren en zo komt de vos sinds 1990 ook in heel Waterland voor.
Predatie is op zich natuurlijk, maar waar sterke afname van de weidevogels in verband staat met een hoge predatie door de vos is de Natuurvereniging Water, Land en Dijken een voorstander van een effectief faunabeheer m.b.t. de vos.
Wij hebben in ieder geval een geweldige leerzame ervaring opgedaan en er ook nog een mooie foto serie aan overgehouden.

 

  
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  
 

 Nieuws van de vlotjes voor de visdief.

 Mei 2009

  

Het is nu half mei en ik kan U mededelen dat alle drie de nieuw geplaatste vlotjes voor de visdief  bezet zijn door een paartje.
Het uitgangspunt was twee nesten per vlot, maar hiervoor zijn de afmetingen toch te klein.
Ook de oude vlotten zijn weer bezet ondanks de slechte toestand van deze kunstwerken.
Aankomende winter moeten deze vervangen worden.
Ik ben blij met het tot nu toe behaalde succes en hoop dat er ook jonge vogels groot komen.
Hiervan wordt U op de hoogte via deze site.
 

  
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  
 

 

De ijsvogels van Edam

April 2009.
 

In 2008 hebben de ijsvogels van Edam met succes drie broedsels grootgebracht.
Deze ijsvogels broeden op een terrein van SBB in een wortelstronk van een speciaal voor dit doel omgetrokken boom.

Uit de watervogeltellingen van SOVON blijkt dat het aantal ijsvogels de afgelopen winter waarschijnlijk met de helft is teruggelopen. Volgens het KNMI was deze winter de koudste winter in twaalf jaar; in het zuidoosten van het land daalde het kwik plaatselijk zelfs tot ruim –20°C. Schaatsen konden uit het vet worden gehaald, maar voor veel vogelsoorten betekent ijs en sneeuw een kwestie van leven of dood, zeker als de vorstperiode lang aanhoudt.

         

De ijsvogel is als viseter sterk gebonden aan water, van smalle beekjes tot kleine wateren. Is hun voedsel onbereikbaar door ijs dan leggen ze massaal het loodje. Het duurt daarna weer een aantal jaar voor de populatie zich herstelt. De ijsvogelstand vertoont dan ook sterke schommelingen. In de voorgaande elf zachte winters hadden deze kleurrijke vogels de wind mee. Niet alleen nam hun aantal toe, ze breidden zich ook in steeds meer delen van Nederland uit en konden op veel plekken aangetroffen worden. Aan die opmars lijkt nu abrupt een einde gekomen.
Met spanning wachten we op het komende broedseizoen, waarna duidelijker wordt hoe hard de klap voor de ijsvogelstand is geweest. De ijsvogelstand kan overigens best een stootje verdragen. Onder gunstige omstandigheden brengen ze veel jongen groot, en met de huidige tendens van steeds warmere winters lijkt de stand op lange termijn niet in gevaar.

        

En gelukkig eind Maart keerden de ijsvogels terug op hun vaste stek.
Op 9 April de eerste visoverdracht en paring waargenomen.
Hoe het dit broedseizoen verder verloopt hoort U nog van mij.
 

  
 



 

 

 

 

  
 

 

Het visdiefje
Vogel van het jaar 2009.

 Maart 2009.

 

Welkom bij het Jaar van de Visdief!

SOVON Vogelonderzoek Nederland en Vogelbescherming Nederland zetten in 2009 de Visdief centraal in het Jaar van de Visdief. De keuze is op deze soort gevallen omdat het een leuke aansprekende stern is, die behoorlijk bekend is bij veel vogelaars en die in grote delen van ons land voorkomt. De visdief is een Rode Lijst-soort en daarmee een aandachtsoort voor Vogelbescherming. Zoals van de meeste soorten, weten we van de visdief het een en ander, maar eigenlijk toch ook weer te weinig over het voorkomen van de soort en aspecten die fluctuaties in de populaties veroorzaken. Die kennis is wel nodig om de soort goed te kunnen beschermen.
 

Bij ons in de Zeevang broeden de visdiefjes al jaren op een tweetal kunstvlotjes die gelegen zijn in een brede sloot op grond van Staatsbosbeheer.
Dit is een groot succes waarbij ieder jaar jongen uitvliegen.
Gezien de predatie van de hermelijn geven de sterntjes de voorkeur voor het broeden op deze vlotjes in het water.
Om het resultaat van het broeden wat op te krikken heb ik in samenwerking met Jan Butter en Kees Cuiper er een drietal vlotten bijgemaakt.
Deze vlotten hebben we eind Februari geplaatst, dus nog ruim op tijd voor het aankomende broedseizoen.
De vlotjes zijn van duurzaam materiaal gemaakt en kunnen dus jaren mee.

Materiaal; wandpaneel van piepschuim aan twee kanten afgedekt met aluminium , dik 12 cm.
Met een maat van 150 X 150 cm.
Afgedekt met kunstgras en voorzien van een houten frame, met daarin een laag schelpen. (zie foto’s)
En nu maar het nieuwe broedseizoen met spanning afwachten.
Hoe een en ander verloopt vermeld ik na het seizoen.


 

  
 

 

 

  
 

 

 

  
 

Pestvogels

 Januari 2009

  

 

 

 

 

Via een bevriende collega fotograaf kreeg ik te horen dat er een drietal pestvogels gesignaleerd waren op de bessenstruiken nabij het voetbalveld in Den Oever.
De volgende dag daar maar eens een kijkje gaan nemen, maar helaas geen pestvogel te zien.
Na wat zoeken en rondrijden in de omgeving met mijn collega zagen wij in het dorpje Oosterland een boompje staan dat vol hing met gele sierappeltjes.
En jawel hoor de pestvogels waren daar aanwezig ,we telden 9 exemplaren.
Ook de kramsvogels, koperwieken, merels en spreeuwen waren hier volop aanwezig en deden zich te goed aan de gele vruchten.
Vanuit de auto (onze mobiele schuilhut) was het mogelijk de vogels te fotograferen.
Binnen drie dagen was het boompje volledig  ontdaan van de appeltjes en keerde de rust terug in het tuintje.
Na de eerste dag snel nog wat fotografen gebeld en geïnformeerd over deze unieke locatie en ook zij hebben hier mooie platen kunnen maken.
Dit alles speelde zich af in een periode van vorst zodat de vogels goed hongerig waren. 

Sierappel Golden Hornet.

De sierappel Golden Hornet is een trage groeier welke in het voorjaar opvalt door de mooie witte bloesem en in de herfst gele appeltjes draagt.
De boom is winterhard maar de sierappeltjes niet
De boom heeft een voorkeur voor humusrijke grond
 

  
   

 

  

 

  
   

 

  

 

  
 

Plasdras

 3 Januari 2009

 

In de winter van 2008 hebben we een observatie hut ingegraven bij het plasdras van S.B.B. nabij Middelie.
Voor deze hut hadden wij in de plas een schelpen eilandje aangelegd dit als broedgelegenheid voor de plevieren en visdiefjes.
Mede door het zeer lage zicht standpunt van uit de hut konden wij de plas niet echt goed overzien terwijl het broedresultaat op het eiland tegen viel, (een paartje visdiefjes)Vandaag met de kraan het eilandje weer afgegraven en geëgaliseerd.
De slappe grond was zodanig bevroren dat we er goed bij konden komen met de kraan.
Ook hier nu maar wachten op het voorjaar en de eerste grutto’s.
 

  
   

 

    
 

IJsvogelwand

Januari 2009

 

Afgelopen zomer heeft de Hr. Jaap Hoek-Spaans met zijn vrouw Diane de boerderij van haar ouders te Middelie overgenomen.
Deze oude plaats is een oase van rust en zeer vogelrijk.
Jaaps eerste werk was een heuse vijver graven en zodanig dat hij vanuit huis een prachtig zicht heeft op deze plas.
Een deel van de uitgegraven grond werd op een hoop gegooid en moet in de toekomst dienen als broedplaats voor de ijsvogel.
Nu het al enige dagen heeft gevroren konden we vanaf het ijs de wand recht  afsteken en tevens wat  broedgangen en zitstokken aanbrengen.
En nu maar met spanning het voorjaar afwachten en hopen op niet al te veel winterverliezen van de ijsvogels.

 

  
   

 

  
   

Kerstwens 2009

 

    
 

 Nieuwe locatie in Purmerend.

 December 2008

 

Van het najaar waren wij in gesprek met het bestuur van een volktuinen complex  gelegen te Purmerend.
Wij vonden hier namelijk een verwaarloosde tuin met vijvers en een wat wilde begroeiing
die ons zeer geschikt leek voor onze hobby.
Na overleg met de huurder van deze tuin mochten wij een tentje plaatsen voor de fotografie.
Het aanbod van de wintervogels is hier gezien de ligging van het complex vele malen groter dan de vorige tuin in de Zeevang dit gezien de geïsoleerde ligging in het open landschap.
Wij waren ook zeer verrast door de aanwezigheid van de vele putters en grote barmsijzen.
Ook de kleine bonte specht hier waargenomen maar helaas nog niet kunnen platen.
Deze tuin is een prachtig alternatief voor de Zeevangs tuin, al is het onderkomen voor ons wat minder comfortabele zeker in de vrieskou. 
                  

  
   

 

 

 

 

 

  
 

Vogels in de tuin (vervolg)

December 2008

  

Aan het tuinvogel plezier in de Zeevang komt een vroegtijdig en onverwacht einde.
Een groot gedeelte van de oude boomkwekerij wordt gekapt en teruggebracht in de oude staat nl. weiland.
Grote pech voor mij, maar het kan niet altijd meezitten.
Bij deze dank ik de eigenaar die mij in de gelegenheid stelde vele mooie vogelfoto’s te maken op deze locatie

.


                

   

 
 

Woestijntapuit bij Schoorl aan zee.

 15 November 2008

   

Op de site van Waarnemingen.nl stond een melding dat een woestijntapuit was waargenomen bij de strandafslag Schoorl aan zee paal 29.
Daar dit voor Nederland een zeer zeldzaam soort is ben ik in gezelschap van mijn collega Jan Butter er op aan gegaan om ter plaatste wat foto’s te maken van dit bijzondere vogeltje.

Deze soort broedt in het Kaspische-Zeegebied en verder oostelijk, tot in Mongolië.
Het is in Europa een dwaalgast die vooral in de herfst hier opduikt. 
Tjonge even daar naartoe viel wel wat tegen daar de strandafslag alleen per voet of met de fiets bereikbaar is.
Dus dan maar 2 km. lopen en dat met al het zware fotoapparatuur, wel een goede conditie training naar toch….
Onderweg kwamen wij een mooie gezellige dame tegen van Radio Noord Holland.
Ook zij was daar aanwezig om een reportage te maken van deze vogelgekte.
Zij vroeg of wij genegen waren mee te werken aan de reportage en wat doe je dan in zo een geval, ja zeggen natuurlijk.
Maar ja lopen met de zware bepakking en iets vertellen valt om den drommel niet mee, we stonden dan ook te hijgen als een molenpaard en dat was goed te horen in de reportage.
Aangekomen bij de locatie waren er al heel wat fotografen en vogelaars aanwezig, dus zoeken naar de tapuit was niet nodig.
Snel ons apparatuur in stelling gebracht en per man wel 250 foto’s gemaakt en de reportster maar door vragen over het waarom en hoe.
Al met al een zeer geslaagde dag,  mooie platen gemaakt, leuke mensen ontmoet en een hijgende reportage op Radio Noord Holland.

 

  
   

 

    
   

 

  
   

 

 

  

 

 

  
 

Vogels in de tuin.

 November 2008

 

Dan bedoel ik niet mijn eigen piepkleine tuintje bij huis maar een heuse tuin van wel 3 ha. groot, liggende achter een klein dorpje in de Zeevang.
Vorig jaar mocht ik van de eigenaar al fotograferen in deze tuin, met een wisselend succes.
De tuin is voor een gedeelte een gewezen boomkwekerij terwijl het andere gedeelte bestaat uit een schitterende privé tuin van de bewoner.
In deze tuin liggen drie vijvers en naar zeggen met wel duizend verschillende bomen en planten.
Door de toch wat geïsoleerde ligging van de tuin in het open veenweide gebied valt het aanbod van vogels wat tegen in verhouding van dat wat de tuin te bieden heeft.
Toch ben ik ontzettend blij dat ik ook dit winterseizoen weer gebruik mag maken van deze locatie.
De uitgekozen plaats is een open plek met rondom een dichte begroeiing van voornamelijk groenblijvende bomen en struiken.
Dit zijn namelijk de ideale schuilplaatsen waarin de vogels zich kunnen verbergen voor katten en de sperwers.
Aan de rand van deze dekking is de fotohut geplaatst en wel zodanig dat de zon het grootste gedeelte van de dag in de rug staat, dit is de beste positie voor het maken van een goede foto qua belichting.

Een voertafel gemaakt in de open plek op ongeveer een meter van de grond, zodat ik met de camera op ooghoogte zit en de vogels zich veilig voelen voor de grondpredatie
Met het voeren van de vogels ben ik begonnen door vetbollen, pinda’s, pindacake, zonnepitten, eikels en onkruidzaad te verstrekken.
Binnen enkele dagen lukte het mij al foto’s te kunnen maken van de koolmees, pimpelmees, roodborst, heggenmus, ringmus, gaai, en de grote bonte specht.
Dicht bij de hut staat een flink uit de kluiten gewassen hulststruik vol met rode bessen, die weer soorten aantrekt zoals de zanglijster, koperwiek en de kramsvogel.
In een vrij korte tijd al zo’n tien soorten kunnen vastleggen op de gevoelige plaat.
Buiten het fotograferen is het een schitterend schouwspel de vogels zo te kunnen observeren, die zich anders verschuilen in de dekking.
Het uren vertoeven in deze hut alleen met de vogels in de natuur is absoluut een feest en geen straf.


De laatste tuinvogel foto’s kunt U vinden onder de rubriek  RECENTE FOTO’S  

 

  
   

 

  
   

 

  
 

Dagje Veluwe.

 Oktober 2008

 
Een dagje naar een bevriende natuurfotograaf op de Veluwe geweest.
Deze collega woont daar werkelijk prachtig en heeft een grote tuin grenzend aan het bos.
In de tuin mijn schuilhut geplaatst en een mooie zitplek voor de vogels gecreëerd en daarbij wat voer gestrooid.
Dat was echt een groot succes, er kwamen vogels op het voer die we in de Zeevang weinig of niet tegenkomen zoals de boomklever, zwarte mees, glanskop en de kuifmees maar natuurlijk ook de koolmezen en pimpelmezen.
Ook de eekhoorn kwam op het voer en liet zich prachtig fotograferen ondanks dat hij erg alert en schuw was.
Mijn collega had al voorspeld dat de eekhoorn tussen vier en vijf uur langs zou komen en inderdaad of hij klok kan kijken kwam hij tegen half vijf.
Al met al een zeer geslaagde dag en met dank aan de collega voor zijn gastvrijheid.
 
De foto’s kunt U vinden onder de knop  RECENTE FOTO’S  

 

  
   

 

  
 

Kerkuil

 Oktober 2008


Bij een verlaten boerderij nabij polder de Zeevang broedt  niet alleen de torenvalk en de steenuil maar ook een paartje kerkuilen.
Volwassen kerkuilen blijven gewoonlijk het gehele jaar in de naaste omgeving van de broedplaats.
Ze zijn doorgaans trouw aan elkaar en aan de eenmaal gekozen nestplaats, zodat een goede plaats vaak jaren achtereen bezet is.
Het voedselaanbod bepaalt de grootte van het jachtgebied.
Bij een rijke muizenstand hebben de kerkuilen voldoende aan een oppervlakte van een halve km, of aan een gebied met een straal van 800 tot 1500 meter rond de broedplaats.
Tijdens een strenge winter of voedselschaarste gaan de kerkuilen noodgedwongen zwerven.
Voor onze kerkuilen is in het vroege voorjaar  een nestkast opgehangen door de werkgroep
Kerkuilen Noord-Holland  en met succes.
Vier jongen zijn hierin grootgebracht en geringd.
In samenwerking met Jan Butter  hebben wij deze uilen gevolgd  in hun  broedcyclus.
Een schuilhut geplaatst in de oude verlaten schuur en er werden zitplaatsen voor de uilen gecreëerd.
We waren vast besloten geen gebruik te maken van flitslicht om verstoring te voorkomen..
Ja ja dat hebben we geweten, van de honderd opnames was zeker negentig procent niet bruikbaar door beweging, gezien de lange sluitertijden die we moesten nemen omdat er te weinig licht was in de stal.
Het gehoor van de uilen is zeer goed ontwikkeld, zodat we doodstil moesten zitten in de schuilhut en dat ondanks dat we lek gestoken werden door de muggen.
Ondanks dit alles was het een geweldige ervaring en hebben we vele mooie platen kunnen maken.
Helaas hebben we de jonge vogels en het wijfje maar mondjesmaat kunnen fotograferen, daar deze zich pas vertoonden als het te donker was voor de opnames.
Daar goede nestplaatsen vaak jaren achtereen bezet worden door de kerkuil, maar ook door de steenuil en torenvalk, is het doodzonde dat deze prachtige oude stolp en broedplaats op de nominatie staat gesloopt te worden om ruimte te maken voor een industrieterrein.

 De foto’s  kunt  U vinden onder de knop  RECENTE FOTO’S

 

  
 

 

  
   
 

 

    
 

 Bronst Edelhert

 September 2008
 

Zodra de dagen korter en kouder worden heeft de Veluwe er een attractie bij, de bronsttijd en het burlen.
Het zijn de oergeluiden van edelherten in de paartijd en behalve op andere herten heeft deze bronst ook een magische aantrekkingskracht op natuurvrienden en fotografen.
Vandaar ook maar eens de Zeevang geruild voor de Veluwe om dit spektakel te observeren en te fotograferen.
Wel wat jammer is dat de herten op een bepaalde tijd gevoerd worden, zodat je toch wat meer het Artis gevoel krijgt .
Het voordeel is wel dat vlak na het voeren de herten uittreden uit de dekking zodat ze prachtig te fotograferen zijn.
De hinden bepalen waar de bronst plaatsvindt, een belangrijk gegeven is daarbij het voedselaanbod.
De herten komen naar dat gebied, soms wel van tientallen kilometers ver, waar de hinden zich bevinden.
Als een ander hert bij de roedel verschijnt kan het tot een gevecht komen, maar meestal blijft het bij stoer doen en macho gedrag.
Een confrontatie tussen de herten vond die dag helaas niet plaats, maar het was zeer indrukwekkend en heb toch heel wat plaatjes kunnen maken.

 

  
 

 

  
 

IJsgors

September 2008

  

Op de site van waarnemingen.nl werd melding gemaakt van een ijsgors nabij de Nek aan de Markermeerdijk bij Schellinkhout.
Daar deze gorzensoort zelden voorkomt in Nederland ben ik maar eens gaan kijken of ik dit vogeltje kon fotograferen.
De gors al snel gevondenen geheel niet schuw, dus dicht te benaderen.
Dat wil niet zeggen dat hij makkelijk te platen is, daar hij veelvuldig gebruikt maakt van de dekking en dit soort vaak wat plat op de grond ligt.
Na een kortstondig bad ging hij zich uitgebreid zitten poetsen op een steen zodat ik mijn plaatjes kon maken.
Bij jeuk of het verzorgen van de kopveertjes veegde hij met zijn kopje over de steen in plaats van te krabben met zijn pootje. (zie Foto).

De Europese ijsgorzen  broeden in de toendragebieden van Scandinavië en Rusland.
In de winter trekken de meeste vogels naar Zuid-Rusland , maar er zijn ook vogels die overwinteren langs de kusten van de Noordzee.

  
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  
 

 

Augustus 2008

Ook dit jaar heeft de boomvalk met succes gebroed in de Zeevang.De valken hebben gebruik gemaakt van een oud kraaiennest en daar drie jongen in grootgebracht.
Een damhek in de polder nabij het nest diende een paar dagen als rustplaats voor de pas uitgevlogen jonge valken.
Na overleg met de eigenaren van de grond kreeg ik toestemming om mijn mobiele fotohut te plaatsen in de nabijheid van het bewuste damhek.
Twee volle dagen hebben we deze prachtige vogels hier kunnen observeren en fotograferen.
De boomvalk jaagt meestal op grote insecten zoals libellen die vaak in de vlucht worden opgegeten, ook kleine vogels worden in de vlucht gevangen.
Zijn snelheid en vliegkunst stellen hem in staat om zelfs zwaluwen te grijpen.
Huiszwaluwen en boerenzwaluwen hebben dan ook een specifieke boomvalk alarmroep om hun soortgenoten te waarschuwen.
Door mij waargenomen dat een passerende ijsvogel werd aangejaagd door een van de jonge valken.
De ijsvogel vloog heel snel en laag over het water , om zich bij de stootduik van de valk plat op het water te laten vallen zodat de snelheid er uitwas en de valk mis stoten.
Dit herhaalden zich drie keer tot de ijsvogel zich bij de boerderij in veiligheid kon brengen.
Later werd op deze wijze ook nog een oeverlopertje aangejaagd door twee jonge valkjes maar ook zonder resultaat.
Toen de valkjes even niet aanwezig waren wilde een torenvalk zijn gevangen muisje op het bewuste hek rustig oppeuzelen.
Deze pret was van korte duur voor de torenvalk want hij werd door een jonge boomvalk met geweld van het hek gejaagd, hierbij maakte hij de gekste capriolen. (zie foto)
Na twee dagen geen jonge valken meer te zien op het hek maar ook niet in de buurt.
De boomvalk is een zomergast en trekvogel die grote afstanden aflegt en overwintert in Afrika.
Al met al een beleving om niet snel te vergeten en die heel wat mooie plaatjes opleverden.

 De foto’s kunt U vinden  onder de knop  RECENTE FOTO’S

 Henny.